Radio Swoboda (twarda oprawa)

15/10/2015 liryka

Radio Swoboda to osobliwy portret rzeczywistości nakreślony przez 10 współczesnych poetów rosyjskich starszego i młodszego pokolenia. Wiersze z antologii w wyborze i przekładzie Zbigniewa Dmitrocy w sposób odważny komentują nie tylko kremlowską politykę, ale także realia życia w dzisiejszej Rosji. Biełow, Fanajłowa, Goralik, Kuprijanow, Kudriawcew, Oborin, Pomierancew, Rodionow, Stiepanowa, Wodiennikow – każdy autor w charakterystycznym dla siebie stylu pochyla się nad problemami obywatelskimi, ranami przeszłości i relacjami międzyludzkimi.

Wydawca
Biuro Literackie
Miejsce
Wrocław
Wydanie
1
Data wydania
2015-10-26
Gatunek
Liryka
Seria
Antologie
Ilość stron
280
Format
162 x 215 mm
Oprawa
twarda
Papier
Munken Pure 100g
Projekt okładki
Artur Burszta
Projekt opracowania graficznego
Artur Burszta
ISBN
978-83-65125-08-8
spis treści

Słowo wstępne

WIACZESŁAW KUPRIJANOW

 

Жизнь идет (1982)
Kołysanka

 

Эхо (1989)
[Starożytność]

 

Лучшие времена (2003)
[Nagle mi się przyśniło: Rosja]
Ostatnia bitwa
Oda do czasu
Poetycki wideoklip 1
Poetycki wideoklip 2
Wideoklip od Piotra

 

Ода времени (2010)
Klip odkrycia Ameryki
Symfonia krzesła, opus 74

Andante
Allegro
Finał, crescendo furioso

Sen Zoszczenki
Dzieci 2007
Górskie jezioro
Pieśń Odyseusza
Pomoc humanitarna
Historia alternatywna
[Jest życie i na innych planetach]

 

Ничто чeловеческое (2013)
Wyspa

 

IGOR POMIERANCEW

 

Стихи разных дней (1993)
Z listów do przyjaciela

I
II
III

[Z takimi losami]
[Późnym wieczorem]
[Paszcza psa]
Niewysłany list

 

News. Стихи. Проза (1998)
[Ludzie z akcentem]

 

Почему стрекозы? (1999)
Chorwacka lalka
[– I za co, za co]
[…kiedy ją rzucił]
[W opowiadaniu laureata Nagrody Nobla]
Те, кто держали нас за руку, умерли.

 

Избранные стихи (2005)
[Ci, co trzymali nas za rękę]
[– Mamo, mamo]
Wybacz, Maksym
[Spośród wszystkich rewolucji]

 

КГБ и другие стихи (2010)
[Uważam, że to niezły rezultat]
[Wyrok]

 

[Wiersze z czasopism ] (2010)
[Nad ranem]
[W drugą rocznicę śmierci]
Praga, 1989

 

JELENA FANAJŁOWA

 

Путешествие (1994)
[Czarno na białym, z błyszczącą śliną na brodzie]
[Z twarzą, nadtopioną jak lód, ze smutną twarzą]
[Nie chce już znosić najmniejszych oznak bólu]
[Wiersz z czasopisma ] (1995)
[Tu taki straszny upał]

 

С особым цинизмом (2000)
(Eliza)
Album Fridy
[Głosy zostawiły Joannę w ciemnicy]
Лена и люди (2011)
[Nacja za mnie]
[Wiersze z czasopism ] (2015)
Pierwsza babcia
Do Serhija Żadana
Wybory donieckie, wybory woroneskie

1. Wybory donieckie 2014
2. Wybory woroneskie 2002

 

DMITRIJ WODIENNIKOW

 

Репейник (1996)
[Ach, szarpie mnie jak lew]

Holiday (1999)
[Gdybym ja żył jak Tiutczew na tym świecie]

 

Как нада жить –
чтобы быть любимым (2001)
Miłość wieczna – miłość zwykła

1. Sen Oli
[Jest taka jedna fotografia]
2. Sen Oli, powtarzający się
[I wszystko to, co zarobiłem]
3. Jeszcze jeden sen Oli
4. [A ja zamknąłem oczy]
5. [Jak pisał hrabia Jakub Bruce]
[Wszystko to o mnie]
6. [Wszelkie stosunki to swego rodzaju rehabilitacja]
[O boże]
7. I ostatni. Mam sen

Najlepsze automotto – to ostatnie automotto
Jak trudno być gwiazdą
Wydanie interaktywne

 

Черновик (2006)
[Nie, nie skończyło się życie]
Brulion

 

Обещание (2011)
[Ale właśnie zmarł jeszcze jeden człowiek]

 

DEMIAN KUDRIAWCEW

 

Практика руского стиха (2002)
Nauczycielka muzyki
Bosfor
Dedykacja dla Mosze Szalewa
Sprawa osobista

 

Имена собственные (2006)
Henriemu Wołchonskiemu
Plac świętego Marka
Heine
Kołysanka

 

Гражданская лирика (2013)
[wieczór kiedy na spotkanie śmierci]
[tak jak u schyłku i jak na przełomie]
[witaj miszka]
[przejdą lata i wyjdziemy do ludzi]
[widziałem azję-żmiję wiosną]
[nie nauczono mnie w dzieciństwie]
[Kraj stał mi się dziś bliższy]

 

[Wiersze z czasopisma ] (2015)
[czy już ostrzyżono ciepłe runo]
[Niechaj teraz ciało]

 

ANDRIEJ RODIONOW

 

Пельмени устрицы (2004)
[Jest na naszej ulicy budynek po spożywczaku]

 

Портрет с натуры (2005)
[Przejeżdżając koło śmietnika]

 

[Wiersz z czasopisma ] (2006)
[deszcz o szyby, jak to się mówi, tarabani]

 

Игрушки для окраин (2007)
[Droga którą szedł tato]

 

Люди безнадежно устаревших профессий (2008)
[Ludzie beznadziejnie przestarzałych profesji]
[W obywatelskich obcych światach]

 

Звериный стиль (2013)
[Sto dolców za parę linijek]
[Dziewczęta śpiewały w maskach]
[z szeroką dupą, wąscy w ramionach]
[Twarze zamarzłych, w krąg – cmentarzysko]
[Kot spogląda zza okienka]
[Przez moskiewskie podwórko]
[długi łuszczasty jak krokodyl]
Ilja

 

[Wiersze z Internetu ] (2012–2013)
[my marynarze poległego kurska]
[na ulicach, na stacjach]
[nad zamarzniętym skwerkiem]
[cóż, jeśli teraz trupem z przepicia nie padnę]

 

MARIA STIEPANOWA

 

О близнецах (2001)
[Bzem się objadam o bladym świtaniu]
[Szyld: że to sklep bieliźniany]
[To drzewo tak się do mnie garnie]
[Bez przed wieczorem wybierałam]

 

Cчастье (2003)
[Naprzeciwko liryki]
[Niewątpliwie pora już uciąć]
[Wielodniowe forsowne przemarsze]
[Sprawdziliśmy we dwoje]
[I co z tego, że prędkie pismo zblakło]

 

Киреевский (2012)
Cztery opery

1. Carmen
2. Aida
3. Fidelio
4. Ifigenia w Aulidzie

[Nie czekaj w domu, najdroższa]

 

[Wiersz z czasopisma ] (2014)
Spolia (fragmenty poematu)
[czerwienieją wysokie wieże]
[gdyby to zebrać do kupy]
[mój brat rzekł o was: faszyści]
[rzeźbione drzwi domu babci]

 

LINOR GORALIK

 

Подсекай, Петруша (2007)
[Jak umierają piątego?]
[Nie, za pięć lat dla nas mało co się zmieni]
[Niekochana]
[Śmierć, powróciwszy z cmentarza]
[Narzędzie Twoje idzie już do domu]
[Poprzez czerwony las czerwony lis]
[Rankiem czterdziestego drugiego uciekła]
Podcinaj, Pietrucha

[A nie daj sobie odebrać zabawek]

(Połowa Pięćdziesiątnicy)

[I płynie, płynie – jak machnie ogonkiem]

 

Так это был гудочек (2015)
[W nocy]
[Gwałtownie wchodzi druga]
[Po godzinie dusza odkłada ołówek]
[Myśmy swojej nie macali]
[Jak można pisać wiersze]
[Czwartek jest w piekle]
[Czemuż ty Ojczyźnie na krew nie dasz?]
[Sama nie wiem, Katiu]
[Mleczny brat]

 

IGOR BIEŁOW

 

Весь этот джаз (2004)
[Uliczką hanzeatycką znowu]
Serce anioła

 

Музыка не для толстых (2008)
[Śmierć w półsłodkim lepkim winie tonie]
Donna Anna
Pocztówka z Wilna
[Gdy muzyka pójdzie po trupach]
[Z przyzwyczajenia los na twarze nasze]
podparcie oddechu
radio swoboda
ostatnie tango w Warszawie

 

[Wiersze z czasopism ] (2012–2014)
Dywizja radości
Na niepodległość Ukrainy (remake)
Blues długiej przerwy na papierosa
To, co zgubiło Dylana Thomasa

 

[Wiersze niepublikowane ] (2014–2015)
Pamięci Natalii Gorbaniewskiej
O szóstej wieczorem po wojnie

 

LEW OBORIN

 

Мауна-кеа (2010)
[Stronica podręcznika, przyroda, piąta klasa]
[gdy umrzemy, nasze ściany pokryją się spamem]
[Chłopiec w ogonku pod sklepem]
Refleksja
[najwyższa góra to wcale nie mount everest]

 

Зеленый гребень (2013)
[Patrzą leukocyty trombocyty]
[To wiek, gdy zaczyna się podawać sobie rękę]
[mówię wam możecie]
[Gwiazdy z pociągu gwiazdy z samolotu]
[Cel włóczęgostwa. Czystym powrócić do korzeni]
[Koniec końców zbawicielami staną się parowy]
[On na parterze ma mieszkanie]
[może nie wszyscy są tacy jak ja]

 

[Wiersze z czasopism ] (2014–2015)
[Entropia wychodzi za mąż za czas, nie mają dzieci]
[towarzysze]
[Rano koperta znajduje się na jego terytorium]
[chować się po kątach kwadratu]
[Nie jest na sobie skupiony]
[W dal ciągnie się leśna droga, i orkan]
[Ukradkiem zerkać w dekolty sukienek]

 

Objaśnienia

Noty o autorach

Długa droga do antologii

Acknowledgments

Alfabetyczny spis incipitów i tytułów

opinie o książce

Ta poezja nie może i nie chce uwalniać się zupełnie od roli społecznej, próbuje ją grać, zarazem wchłaniając inne, obce nurty, próbuje mowy kolokwialnej, a zarazem starożytnego rytmu, rymu, miłej dla oka, ale chyba nieco ciasnej estetyki wiersza sylabotonicznego (Andriej Rodionow, Dmitrij Wodiennikow, Igor Biełow). Bywa, że poszukuje jakiegoś bandażu, plastra na historyczne przestrzeliny (Linor Goralik). Bywa, że igrają sobie z symulakrami kultury (Igor Biełow, Wiaczesław Kuprijanow). Zarazem wszystkie te wiersze zgrabnie uciekają od patosu, bywa, że wcale zwinnie i zgrabnie.

Radosław Wiśniewski

Jawne zaangażowanie społeczno-polityczne tych wierszy nie odbiera im wartości literackich. Nie tyle bowiem publicystyczny styl, lakoniczność wypowiedzi są zasadą organizującą teksty, lecz przesłanie, indywidualna odpowiedź na charakter czasów, dosadność sformułowań ujętych w ramy sytuacji, w których istotne są inne osoby, uczestnicy wydarzeń i ich świadkowie

Monika Brągiel

inne książki autora