Komentarz do wiersza „Podobne miesiące (1)”

Podobne miesiące (1)

Każ­dy nowy ruch jest wspo­mnie­niem cze­goś
co się mia­ło wyda­rzyć:

linij­ką cudze­go tek­stu
któ­ry gdzieś się zapo­dział
i cze­ka na uścisk roz­po­zna­nia

chwi­lo­wy,
migo­czą­cy błąd

nawias albo znak.

Wybra­łem pierw­szy tekst z zesta­wu, ale mógł­bym wybrać ostat­ni. Nie umiem napi­sać komen­ta­rza do wła­sne­go wier­sza. Wiersz sam o tym zaświad­cza.

Jeśli jed­nak miał­bym się zdo­być na jakąś wypo­wiedź, to doty­czy­ła­by ona nie­wy­tłu­ma­czal­nej natu­ry wier­sza. Istot­na, war­to­ścio­wa poezja nie potrze­bu­je żad­nych uza­sad­nień, pod­pór, dys­kur­syw­nych czy insty­tu­cjo­nal­nych, dla swo­je­go ist­nie­nia. Rów­nież autor powi­nien zosta­wić swój tekst w spo­ko­ju i pozwo­lić mu na samo­dziel­ne życie. Nie wiem, czy moja pisa­ni­na jest istot­na albo war­to­ścio­wa. W każ­dym razie moje komen­ta­rze i tak nie­wie­le mogą jej pomóc.

Ten komen­tarz i tak jest dwa razy dłuż­szy niż wiersz, co samo w sobie jest skan­da­lem. Milk­nę. Dzię­ku­ję za uwa­gę. Mam nadzie­ję, że mój tekst był wart cza­su poświę­co­ne­go na jego lek­tu­rę.