Sztuczka z inżynierii języka

Powie­ści, w któ­rych Kulek zręcz­nie gra sub­tel­no­ścia­mi języ­ka, two­rząc jed­no­cze­śnie sil­nych boha­te­rów i wyra­zi­stą atmos­fe­rę, zaj­mu­ją waż­ne miej­sce na kur­dyj­skiej sce­nie lite­rac­kiej Tur­cji. Wyobra­żo­ne świa­ty, jakie budu­je dla swo­ich posta­ci, zmie­nia­ją się w ucztę reali­zmu w umy­śle czy­tel­ni­ka. Nie­ste­ty, ten awan­gar­do­wy, nie­po­ko­ją­cy głos, pozo­sta­je wciąż nie­zna­ny nawet dla wie­lu miło­śni­ków lite­ra­tu­ry w Tur­cji.

Z nomi­na­cji do pro­jek­tu New Voices from Euro­pe przy­go­to­wa­nej przez Diy­ar­ba­kir Arts Cen­tre

To coś znacz­nie bar­dziej pro­wo­ka­cyj­ne­go niż lek­tu­ry, do jakich przy­wy­kli­śmy. W koń­cu, w opo­zy­cji do tak czę­sto poja­wia­ją­cych się, trans­cen­dent­nych kur­dyj­skich boha­te­rów, któ­rzy zawsze ura­tu­ją Kur­dów od wszel­kich kło­po­tów, autor pro­po­nu­je nam coś nowe­go: roz­cza­ro­wa­ne­go męskie­go nar­ra­to­ra, scep­tycz­ne­go, w spo­sób szcze­gól­ny roz­ża­lo­ne­go, tak zaan­ga­żo­wa­ne­go poli­tycz­nie, że nawet nie chce mu się o poli­ty­ce roz­ma­wiać, tak zaję­te­go świa­tem, jaki sam wytwa­rza, że nie musi gonić za mitycz­ny­mi opo­wie­ścia­mi o miło­ści. Tym samym Kulek wyko­nu­je swe­go rodza­ju sztucz­kę z „inży­nie­rii języ­ka”: sta­je się bli­ski Faulk­ne­ro­wi, a tego nie tak łatwo stra­wić czy­tel­ni­kom żyją­cym w „upo­li­tycz­nio­nym spo­łe­czeń­stwie”.

Şener Özmen, „Radi­kal maga­zi­ne”

(z angiel­skie­go prze­ło­ży­ła Alek­san­dra Olszew­ska)

Pro­jekt Nowe gło­sy z Euro­py reali­zo­wa­ny przez Biu­ro Lite­rac­kie wraz z mię­dzy­na­ro­do­wy­mi insty­tu­cja­mi lite­rac­ki­mi dzia­ła­ją­cy­mi w ramach plat­for­my Lite­ra­ry Euro­pe Live i finan­so­wa­ny z unij­ne­go pro­gra­mu Kre­atyw­na Euro­pa.