W styczniu Patti Smith w Biurze Literackim

Biu­ro Lite­rac­kie przy­wi­ta nowy rok książ­ką Nie gódź się z prze­kła­da­mi sie­dem­dzie­się­ciu pio­se­nek i wier­szy Pat­ti Smith. Auto­rem wybo­ru i wszyst­kich prze­kła­dów jest Filip Łobo­dziń­ski. Publi­ka­cja będzie zawie­rać tak­że dwa­dzie­ścia ręko­pi­sów oraz por­tre­ty artyst­ki wyko­na­ne przez Ste­ve­na Sebrin­ga. Całość uzu­peł­nią komen­ta­rze do poszcze­gól­nych tek­stów przy­go­to­wa­ne przez tłu­ma­cza, muzy­ków i arty­stów współ­pra­cu­ją­cych z Pat­ti Smith oraz przez nią samą, któ­re przy­bli­żą czy­tel­ni­ko­wi kon­tekst ich powsta­nia.

Biu­ro Lite­rac­kie przy­wi­ta nowy rok książ­ką Nie gódź się z prze­kła­da­mi sie­dem­dzie­się­ciu pio­se­nek i wier­szy Pat­ti Smith. Auto­rem wybo­ru i wszyst­kich prze­kła­dów jest Filip Łobo­dziń­ski. Publi­ka­cja będzie zawie­rać tak­że dwa­dzie­ścia ręko­pi­sów oraz por­tre­ty artyst­ki wyko­na­ne przez Ste­ve­na Sebrin­ga. Całość uzu­peł­nią komen­ta­rze do poszcze­gól­nych tek­stów przy­go­to­wa­ne przez tłu­ma­cza, muzy­ków i arty­stów współ­pra­cu­ją­cych z Pat­ti Smith oraz przez nią samą, któ­re przy­bli­żą czy­tel­ni­ko­wi kon­tekst ich powsta­nia.

Zapo­wie­dzią Nie gódź się był wyda­ny w sierp­niu 2017 roku zbiór Tań­czę boso, któ­ry został opu­bli­ko­wa­ny z oka­zji kon­cer­tu Pat­ti Smith w Doli­nie Char­lot­ty. Książ­ka do tego stop­nia przy­pa­dła do gustu arty­st­ce, że uzna­ła ją za naj­le­piej wyda­ną publi­ka­cję swo­ich utwo­rów. Wszyst­ko to spra­wia, że Nie gódź się jest jed­ną z naj­bar­dziej wycze­ki­wa­nych ksią­żek 2019 roku – i to nie tyl­ko w Pol­sce. Podob­nie jak wyda­ne przez Biu­ro Lite­rac­kie wydaw­nic­twa Lau­rie Ander­son i Nic­ka Cave’a powsta­je w ści­słej współ­pra­cy z autor­ką.

Książ­kę roz­po­czy­na zestaw tek­stów z lat 1970–1975: od „Przy­się­gi” (Oath) po „Wytwór­nię sików” (Piss Fac­to­ry). Następ­nie mamy osiem pio­se­nek z pły­ty Hor­ses (1975), sześć z albu­mu Radio Ethio­pia (1976) i dzie­sięć z Easter (1978) oraz Wave (1979). Dre­am of Life (1988) repre­zen­tu­je pięć utwo­rów, podob­nie jak Gone Aga­in (1996). Kolej­ne pły­ty: Peace and Noise (1997), Gung Ho (2000), Tram­pin’ (2004), Ban­ga (2012) to łącz­nie 18 tek­stów. Całość uzu­peł­nia­ją utwo­ry roz­pro­szo­ne z lat 1989–2016.

Pat­ti Smith nazy­wa­na jest jed­ną z naj­więk­szych poetek roc­ka. Na począt­ku lat 70. była artyst­ką-per­for­mer­ką, dopie­ro póź­niej zaję­ła się muzy­ką. W poło­wie lat 70. zna­la­zła się w cen­trum pun­ko­wej rewo­lu­cji i sta­ła się jed­ną z ikon nowo­jor­skie­go roc­ka. Napi­sa­ła kil­ka­na­ście ksią­żek pro­za­tor­skich, m.in. Wool­ga­the­ring (1992), Just Kids (2010). Jej wier­sze prze­tłu­ma­czo­no na kil­ka­dzie­siąt języ­ków. W 2005 roku zosta­ła odzna­czo­na Orde­rem Sztu­ki i Lite­ra­tu­ry przez fran­cu­skie­go mini­stra kul­tu­ry, a dwa lata póź­niej przy­ję­to ją do Rock and Roll Hall of Fame.

Ste­ven Sebring uro­dził się w Dako­cie Połu­dnio­wej w 1966 roku. Jako cenio­ny foto­graf współ­pra­cu­je m.in. z „Vogue” i „Vani­ty Fair”. Jest auto­rem fil­mu Pat­ti Smith: Dre­am of Life z 2008 roku, wyróż­nio­ne­go nagro­dą na festi­wa­lu w Sun­dan­ce oraz nomi­na­cją do Pri­me­ti­me Emmy Award. Współ­pra­co­wał m.in. z Bil­lem Gate­sem, Mil­lą Jovo­vich i Leonar­dem DiCa­prio. Sebring jest tak­że pio­nie­rem wie­lo­wy­mia­ro­wej foto­gra­fii. Opra­co­wał uni­kal­ny sys­tem do prze­chwy­ty­wa­nia obra­zu w zakre­sie 360 stop­ni.

Cho­ciaż Pat­ti Smith i Ste­phen Sebring przy­jaź­nią się i współ­pra­cu­ją od wie­lu lat (mają w dorob­ku wspól­ne fil­my, wysta­wy foto­gra­fii, insta­la­cje arty­stycz­ne), to Nie gódź się będzie ich pierw­szą wspól­ną książ­ką. „Nie potra­fię jej z nikim porów­nać” – mówi o arty­st­ce Sebring. – „To nasz naro­do­wy skarb, iko­na. Ludzie nie zda­ją sobie spra­wy, że to Arthur Rim­baud naszych cza­sów. Jest praw­dzi­wą artyst­ką. Chcę, by była inspi­ra­cją dla innych”. W 2018 roku odby­ła się pre­mie­ra fil­mu doku­men­tal­ne­go Hor­ses: Pat­ti Smith and her Band.

Nie gódź się to kolej­na książ­ka uzna­ne­go muzy­ka wyda­na przez Biu­ro Lite­rac­kie. Obok wspo­mnia­nych już wcze­śniej publi­ka­cji Lau­rie Ander­son i Nic­ka Cave’a uka­za­ły się dwie książ­ki Boba Dyla­na, a tak­że anto­lo­gia wszyst­kich tek­stów Grze­go­rza Cie­chow­skie­go oraz wybo­ry Fisza, Gra­ba­ża, Kory i Lecha Janer­ki. Autor prze­kła­dów Filip Łobo­dziń­ski roz­po­czął tak­że pra­ce nad dwie­ma obszer­ny­mi anto­lo­gia­mi z tek­sta­mi m.in.: Björk, Davi­da Byrne’a, Leonar­da Cohe­na, Elvi­sa Costel­lo, Bria­na Eno, George’a Har­ri­so­na, PJ Harvey, Joe Jack­so­na, Mic­ka Jag­ge­ra, Joh­na Len­no­na, Pau­la McCart­neya, Joni Mit­chell, Vana Mor­ri­so­na, Pau­la Simo­na, Joe Strum­me­ra, Bruce’a Spring­ste­ena, Pete’a Town­shen­da, Suzan­ne Vegi i Toma Wait­sa.