Historia jednego wiersz: naturalne wezbranie

natu­ral­ne wez­bra­nie

trze­ba nam takich zim któ­re zasy­pią krań­ce
dróg i jesz­cze wię­cej tych nie­prze­jezd­nych

brak przy­jezd­nych

trze­ba nam zaszy­cia warg poszy­cia
ud balan­so­wa­nia sadów pod­ta­pia­nia

rze­ki w plą­sach

trze­ba nam się sobie bez prze­rwy przy­glą­dać

komar któ­re­go roz­gnio­tłam
przy­wlókł tu obcą krew

Wcho­dzę do tram­wa­ju, zaj­mu­ję miej­sce. Jest jesz­cze cie­płe. Ktoś musiał przed chwi­lą je zwol­nić. Sta-ram się usiąść tak, żeby mój tyłek jak naj­mniej sty­kał się z tym wygrza­nym sie­dli­skiem drob­no­ustro-jów. Roz­glą­dam się. Widzę kil­ku­let­nie­go chłop­ca, któ­ry naj­pierw dłu­bie w nosie, a potem pod­eks­cy-towa­ny naci­ska przy­cisk otwie­ra­ją­cy drzwi. Z satys­fak­cją obser­wu­ję, jak kolej­ne nie­świa­do­me oso­by idą w jego śla­dy. Patrzę za nimi tak dłu­go, aż znik­ną mi z pola widze­nia. Patrzę, jak dra­pią się tymi pal­ca­mi po buziach, popra­wia­ją wło­sy. Może wycią­gną nimi potem kanap­ki z szyn­ką? Fan­ta­zju­ję. Ar-tykuł na stro­nie papi­lot krop­ka pl ostrze­ga przed porę­cza­mi. To na nich mogą znaj­do­wać się naj­więk-sze sie­dli­ska E. coli czy sal­mo­nel­li. W opar­ciach sie­dzeń czy­ha­ją trud­ne do wytę­pie­nia wszy. Inny arty­kuł poda­je, że według badań naj­brud­niej­sza komu­ni­ka­cja miej­ska jest w Pozna­niu (5000 bak­te­rii). Na szczę­ście miesz­kam w Kra­ko­wie (40 bak­te­rii), a ten wiersz jest o czymś innym.