książki / POEZJE

Warglify

Jakub Kornhauser

Perrine Le Querrec

Fragmenty książki Warglify Perrine Le Querrec w tłumaczeniu Jakuba Kornhausera, wydanej w Biurze Literackim 17 marca 2025 roku.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

Oko kamery

Fabry­ka
Codzien­na pra­ca
(pięk­na) pra­ca na taśmie
kobie­ta podą­ża za mio­tłą

Prze­marsz
PANORAMA
żoł­nierz kłu­su­je na koniu
tłum, podo­bi­zny na pla­ka­tach
prze­jazd czoł­gów

Żni­wa i uśmie­chy
pożar gospo­dar­stwa
zwę­glo­ne zwie­rzę­ta
gło­śnik
zgro­ma­dze­nie, prze­mó­wie­nie, zbi­ty tłum

„Towa­rzy­sze, oby­wa­te­le, bra­cia i sio­stry, żoł­nie­rze naszej
armii i flo­ty, do was się zwra­cam, moi przy­ja­cie­le!”

Na ścież­ce
porzu­co­ne wozy
TRAVELLING pośród uchodź­ców
zatło­czo­ne dro­gi i doki
sie­dzą, cze­ka­ją

Prze­no­sić
tak szyb­ko jak to moż­li­we
ewa­ku­ować
milio­ny miesz­kań­ców

Pla­ce budo­wy DALEKI PLAN
męż­czyź­ni i kobie­ty
łopa­ty i kilo­fy
obo­zo­wi­ska z namio­ta­mi
Pro­duk­cja czoł­gów
sta­pia­nie meta­lu
spa­wa­cze
żura­wie i pod­no­śni­ki
linie mon­ta­żo­we

Salu­to­wa­nie pojaz­dom opan­ce­rzo­nym
rusza­ją­cym w śnie­gu
Do bara­ku wcho­dzi bar­dzo mło­dy chło­pak
bar­dzo mło­dy chło­pak pra­cu­je w fabry­ce
jego ojciec wła­śnie zmarł
tra­gicz­ne wspo­mnie­nia

Ude­rze­nia bomb w pomni­ki
Ścia­ny
Szko­ły
Tor­sy

Jeń­cy wojen­ni
tłum rzu­ca kamie­nia­mi
plu­je w twa­rze
(oko­ło 70 osób)

Obra­zy w kolo­rze
ten sam tłum
sku­pie­nie pod pomni­kiem

Ran­ni
bla­dy mło­dzie­niec
nosze
wózek wypeł­nio­ny sło­mą
kale­ka trzy­ma­ny przez dwie pie­lę­gniar­ki
sala ope­ra­cyj­na
mło­dy czło­wiek bez rąk
w szpi­tal­nym łóż­ku
gru­pa dzie­ci odwie­dza ran­nych
tań­czą przed nimi prze­bra­ne
za małych pie­lę­gnia­rzy i pie­lę­gniar­ki
dziec­ko cią­gnie za rękaw jed­ne­go z ran­nych
poka­zu­je mu gdzie jest apa­rat

Prze­jazd dłu­gie­go sznu­ra cię­ża­ró­wek
sce­ny rado­ści wokół zwy­cię­skich czoł­gów
mło­de kobie­ty kwia­ty dzie­ci
fla­ga
para­da woj­sko­wa
pomni­ki zmar­łych
repa­trio­wa­ne pro­chy


Oko kamery

A OTO PROBLEM DNIA
Na naj­bar­dziej odda­lo­nych gra­ni­cach
Tłum Pre­zy­dent Mini­ster­stwo Wyso­ki komi­sarz
Kobie­ty
Mówi przy­wód­ca tubyl­ców
Pre­zy­dent w stro­nę try­bun
Dele­ga­cja tubyl­ców ofia­ro­wu­je dary
Admi­rał ofia­ro­wu­je kara­bin
Następ­nie bie­rze ryż jaj­ka i chleb

Męż­czyź­ni o oczach w kształ­cie mig­da­łów i czar­nych zębach
Kra­je o leni­wych kra­jo­bra­zach
Sta­ły się dla nas iry­tu­ją­cym pro­ble­mem
Wro­ga natu­ra gdzie na każ­dym kro­ku musisz oba­wiać się zasadz­ki

Cho­ro­bli­we bagna
I sło­nie odcho­dzą

Z tej kra­iny śmier­ci nade­szło prze­sła­nie śmier­ci


Oko kamery

Żoł­nie­rze w buszu. Moź­dzierz w akcji. Żoł­nierz w pozy­cji leżą­cej. Ogień moź­dzie­rza. Żoł­nie­rze bie­gną­cy w buszu i pod­no­szą­cy jeń­ca. Wybuch ato­mo­wy. Sta­tek na morzu. Mary­narz wysy­ła­ją­cy wia­do­mość za pomo­cą flag. Woj­sko­wy dzwo­nią­cy do poko­ju peł­ne­go wszel­kie­go rodza­ju urzą­dzeń. Grzyb ato­mo­wy na morzu. Łódź wyrzu­co­na na brzeg. Żoł­nie­rze na dro­dze i na moście. Wyco­fu­ją­ce się woj­sko. Kra­jo­braz widzia­ny z samo­lo­tu, rów­ni­ny, góry, dym. Cię­ża­rów­ki w śnie­gu. Żoł­nie­rze śpią­cy na zewnątrz w śpi­wo­rach przy­sy­pa­nych śnie­giem. Żoł­nie­rze sie­dzą­cy w śnie­gu, palą­cy papie­ro­sy, jedzą­cy śnieg. Samo­lot zrzu­ca­ją­cy zapa­sy. Czte­rej męż­czyź­ni z nosza­mi.


Oko kamery

Żoł­nierz z małp­ką na łań­cu­chu
DZIEŃ I NOC
Różań­ce z bomb
Cha­ty zapa­da­ją się brzu­cha­mi do zie­mi
Ewa­ku­acja ran­nych mio­tacz ognia
Prze­szu­ki­wa­nie więź­nia
Małp­ka uwal­nia się
FLAGI
Stra­ża­cy gaszą poża­ry
Ran­ni bie­gną by otrzy­mać posi­łek
Kobie­ta prze­szu­ku­je gru­zy
Mar­twi męż­czyź­ni idą dro­gą
Tłum muska koro­ny drzew
ODKRYTE POLE


Oko kamery

Świę­ty dąb we wsi został ścię­ty
Zbli­że­nie – żoł­nierz, jego miska
Zbli­że­nie – żoł­nierz pije, jego meta­lo­wa manier­ka
Zbli­że­nie – dwie ręce trzy­ma­ją­ce ćwiart­ki poma­rań­czy
Zbli­że­nie – usta, któ­re prze­żu­wa­ją
Zbli­że­nie – żoł­nierz je cytry­nę
Zbli­że­nie – żoł­nierz piszą­cy list, papier, atra­ment
Zbli­że­nie – twarz sta­rej kobie­ty, czar­na chu­s­ta
Zbli­że­nie – dziec­ko w bere­cie
Zbli­że­nie – żoł­nierz sie­dzi i czy­ta gaze­tę
Zbli­że­nie – żoł­nierz szy­je
Zbli­że­nie – twarz kobie­ty, patrzy na swo­je dło­nie i pod­no­si oczy
Zbli­że­nie – dzie­ci leżą­ce na zie­mi
Pięk­ny tra­vel­ling przed­sta­wia­ją­cy gru­pę, od naj­star­szej do naj­młod­szej oso­by


Oko kamery

Pole bitwy cią­gle prze­cho­dzi z rąk do rąk
Męż­czyź­ni orzą w galo­pie
Pro­wo­ku­jąc tery­to­rium
Hełm z dziu­rą pośrod­ku
Dłu­gi dra­ma­tycz­ny tra­vel­ling
obraz lud­no­ści
pła­czą
cho­wa­ją się

Łodzie po bokach
fale na brze­gu żoł­nie­rze zamia­ta­ją uli­cę
Któ­ryś czy­ści pisto­let – dłu­gie uję­cie
dwie szczo­tecz­ki do zębów
jed­na do zębów
dru­ga do bro­ni
Umyć cia­ło i metal
umrzeć czy­stym

Nie­wi­do­my męż­czy­zna idzie zruj­no­wa­ną uli­cą
o dwóch laskach
Męż­czy­zna leżą­cy na ple­cach w kuch­ni
zakrwa­wio­na twarz
Kobie­ta leżą­ca pod ścia­ną swo­jej sypial­ni
pod war­stwą gru­zu
Zwło­ki koni zwło­ki kotów w rzę­dach ulic
przy­kry­tych reszt­ka­mi domów
Uchodź­cy pcha­ją­cy się prze­do­sta­ją­cy śpią­cy jedzą­cy krzy­czą­cy cze­ka­ją­cy

Na dźwięk syren
Uru­cho­mić
Podziu­ra­wio­ny samo­chód
Pło­ną domy i dachy
Gło­wa świę­te­go toczy się po jezd­ni
Męż­czy­zna bez gło­wy
Pośrod­ku gru­zów
wojen­ne lal­ki

O autorach i autorkach

Jakub Kornhauser

Urodził się w 1984 roku w Krakowie. Poeta, eseista, tłumacz, literaturoznawca. Współzałożyciel i pracownik Ośrodka Badań nad Awangardą na Uniwersytecie Jagiellońskim. Autor kilkunastu książek – tomów wierszy, zbiorów esejów, monografii naukowych poświęconych awangardzie. Redaktor serii wydawniczych, czasopism, antologii. Przekłada z francuskiego, rumuńskiego i serbskiego, m.in. książki Gherasima Luki, Henriego Michaux, Gellu Nauma, Miroljuba Todorovicia, ostatnio Claudiu Komartina. Laureat Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom poematów prozą Drożdżownia (2015) i Nagrody Znaczenia za zbiór esejów rowerowo-krakowskich Premie górskie najwyższej kategorii (2020). Juror Nagrody Literackiej Gdynia.

Perrine  Le Querrec

Urodziła się w 1968 roku w Paryżu. Poetka, prozaiczka, z wykształcenia historyczka sztuki. Badaczka archiwów, dokumentalistka i twórczyni interdyscyplinarna. Pracowała dla telewizji (France Télévisions, Canal Plus) i wydawnictw (Seuil). Współpracuje z organizacjami pozarządowymi. Autorka ponad dwudziestu książek; w powieściach Jeanne l'Étang oraz Le Plancher (obie 2013) po raz pierwszy sięgnęła po konwencję dokumentalną, wykorzystując kwerendy w szpitalach psychiatrycznych. Specjalizuje się w literackich portretach, w tym Uniki Zürn (Ruines, 2017), Francisa Bacona (Bacon le cannibale, 2018) i – ostatnio – Wacława Niżyńskiego (Soudain Nijinski, 2024). Laureatka nagrody Fondation Antoine-et-Marie-Hélène-Labbé za zbiór poezji La Patagonie (2015).

Powiązania