Mini­mum tre­ści i mak­si­mum słów – kolej­na książ­ka jed­ne­go z naj­bar­dziej zna­nych auto­rów „bru­Lio­nu”. W cza­sie gdy sto­sun­ko­wo łatwo pisać dobre wier­sze i wie­lu poetów to robi, poezja Sen­dec­kie­go pyta o sens i trud­ność two­rze­nia, poka­zu­je gra­ni­ce, zazna­cza nie­bez­piecz­ne punk­ty na mapie lite­ra­tu­ry.