Rosyjski myśliciel prawosławny, poeta, słowianofil i mesjanista, nazywany „filozofem wiecznej kobiecości”. Autor filozoficzno-refleksyjnych wierszy z tomu Stichotworienija (1891), poematu Tri swidanija (1898), liryki politycznej, np. Ex oriente lux (1890), sztuk teatralnych, m.in. Biełaja lilija (1893), esejów o wybitnych twórcach, także o A. Mickiewiczu. Wywarł znaczny wpływ na twórczość symbolistów rosyjskich. Zmarł w 1900 roku.