Port jest domem

Wro­cław jest dla mnie mia­stem spe­cjal­nym. Spo­śród wie­lu pol­skich miast, gdzie czu­ję się świet­nie, we Wro­cła­wiu jest naj­le­piej. Tu, dzię­ki pomy­sło­wi Artu­ra Bursz­ty, zaczę­ła się moja współ­pra­ca z Kar­bi­do, któ­ra trwa już – trud­no uwie­rzyć – 8 lat. Nie była­by ona moż­li­wa, gdy­by Biu­ro Lite­rac­kie nie zabra­ło się za wyda­wa­nie moich wier­szy po pol­sku.

Gdy­by nie te tłu­ma­cze­nia – naj­pierw Boh­da­na Zadu­ry, a potem Jac­ka Pod­sia­dły – nie uda­ło­by się nam z Kar­bi­do zna­leźć naszej wspól­nej muzy­ki. A to, że pierw­szy raz wystą­pi­li­śmy razem wła­śnie na sce­nie Por­tu, dobit­nie potwier­dza, że Port dosko­na­le peł­ni swo­ją misję w two­rze­niu nowych arty­stycz­nych jako­ści.

Cie­szę się też, że dzię­ki wydaw­ni­czym ini­cja­ty­wom Biu­ra uka­za­ło się tyle nowych tłu­ma­czeń z języ­ka ukra­iń­skie­go – zaczy­na­jąc od anto­lo­gii „Wier­sze zawsze są wol­ne” Boh­da­na Zadu­ry, przez tek­sty Wasy­la Mach­no, Ser­hi­ja Zada­na, Andri­ja Bon­da­ra, aż do naj­now­szych – Ołek­san­dra Irwan­ća, Andri­ja Lub­ki, Natal­ki Śnia­dan­ko i Boh­da­ny Mati­jasz.

Wyglą­da na to, że dla wie­lu auto­rów ukra­iń­skich Port już zdą­żył zostać ich naj­lep­szym repre­zen­tan­tem. Już nie jest por­tem – jest domem.