ESEJE
Ostatnio w biBLiotece
ESEJE
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Irit Amiel
Urodzona w 1931 roku w Częstochowie izraelska pisarka, pisząca zarówno po polsku, jak i po hebrajsku (tłumaczyła też utwory pisarzy polskich na hebrajski i izraelskich na polski). W swej twórczości – zarówno poetyckiej, jak i prozatorskiej – Amiel porusza często temat Zagłady (pisarce w czasie II wojny światowej udało się przedostać na aryjską stronę z częstochowskiego getta, ale całą rodzinę straciła w obozie śmierci w Treblince; po wojnie uciekła do Palestyny i żyła w kibucu, obecnie mieszka w Tel Awiwie). Jej najbardziej znanym w Polsce dziełem pozostaje tom opowiadań Osmaleni z 1999 roku, nominowany do Nagrody Literackiej Nike.
Trzeba było zamienić niemoc w moc
7 odcinek cyklu wywiadów Wioletty Grzegorzewskiej zatytułowanego „Wyjechały” – rozmowa Urszuli Chowaniec i Wioletty Grzegorzewskiej z Irit Amiel.