Ostatnio w biBLiotece
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Jaroslav Seifert
Urodzony 23 września 1901 roku w Žižkovie. Poeta. Był członkiem i założycielem Dziewięćsiłu (Devětsil) – lewicowo zorientowanego stowarzyszenia grupującego artystów czeskiej awangardy oraz redaktorem kilku czasopism. W 1956 roku na II Zjeździe Związku Pisarzy wystąpił z potępieniem wypaczeń życia kulturalnego po lutym 1948. Pod koniec lat sześćdziesiątych angażował się w procesy przemian demokratycznych. Podpisał „Kartę 77”. Debiutował zbiorem zaliczanym do nurtu poezji proletariackiej, potem przyszedł okres twórczości reprezentatywnej dla poetyzmu, oryginalnego, czeskiego literackiego kierunku awangardowego. W 1984 jako pierwszy i dotąd jedyny Czech otrzymał literacką Nagrodę Nobla. Był przewodniczącym Związku Pisarzy Polskich od 1968 do 1970 niedługo potem rozwiązanego przez władze. Zmarł 10 stycznia 1986 roku w Pradze.
01/11/2008