ESEJE
Ostatnio w biBLiotece
ESEJE
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Justyna Machaj
Urodzona 5 lipca 1997 roku w Poznaniu. Absolwentka filmoznawstwa, teatrologii i sztuki pisania na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz kierunku aktorstwo w Studiu Aktorskim STA w Poznaniu. Laureatka Stypendium Artystycznego Miasta Poznania za rok 2019. Autorka tekstów teatrologicznych i filmoznawczych publikowanych w „Czasie kultury”, „Teatraliach”, „Dialogu” oraz „Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communications”. Dramaturżka projektów teatralnych i performatywnych w m.in.: Teatrze Polskim w Poznaniu, Teatrze Ósmego Dnia w Poznaniu, Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie i Studiu Aktorskim STA w Poznaniu.
Dziewczynka ze szklanych butelek (fragment)
Premierowa proza Justyny Machaj Dziewczynka ze szklanych butelek. Wyróżnienie w ramach projektu „Pracownie otwarte prozą 2023”.