Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Maria z Kossaków Pawlikowska-Jasnorzewska primo voto Bzowska urodzona w 1891 roku w Krakowie. Debiutowała w „Skamandrze”, publikowała wiersze m.in. w „Bluszczu”, „Wiadomościach Literackich”, „Tygodniku Ilustrowanym”. Należała do PEN Clubu, współpracowała z Polskim Radiem. Pisała dramaty ("Egipska pszenica", "Zalotnicy niebiescy"). Wydała tomy poetyckie: "Niebieskie migdały" (1922), "Różowa magia" (1924), "Pocałunki" (1926), "Dansing" (1927), "Wachlarz" (1927), "Cisza leśna" (1930), "Paryż" (1930), "Profil białej damy" (1930), "Surowy jedwab" (1932), "Śpiąca załoga" (1933), "Balet powojów" (1935), "Krystalizacje" (1937), "Szkicownik poetycki" (1940), "Róża i lasy płonące" (1941), "Gołąb ofiarny" (1941). Zmarła w 1945 roku.