ESEJE
nawigacja
Ostatnio w biBLiotece
ESEJE
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Monika Brągiel
Urodzona w 1991 roku, dorastała na Opolszczyźnie. Autorka debiutanckiej książki poetyckiej Kim się nie jest (Łódź 2012). Obecnie studiuje Krytykę Literacką na Wydziale Polonistyki UJ w Krakowie.
„Te wszystkie nagłe zmiany, nagłe światy”[1]. Najnowsza poezja jako permanentna rewolucja?
Głos Moniki Brągiel w debacie "Powiadacie, że chcecie rewolucji".
Głosy ze środka
Esej Moniki Brągiel towarzyszący premierze antologii Radio Swoboda, która ukazała się nakładem Biura Literackiego 26 października 2015 roku.
Kruche schronienie. Giovanni Catelli – Geografie
Recenzja Moniki Brągiel, towarzysząca premierze książki Geografie, wydanej nakładem Biura Literackiego 25 sierpnia 2014 roku, a w wersji elektronicznej 16 października 2017 roku.
Kto ma wisieć, nie utonie
Rozmowa Moniki Brągiel z Bohdanem Zadurą, towarzysząca premierze książki Już otwarte, wydanej w Biurze Literackim 25 stycznia 2016 roku.
Święto, jeżeli przychodzi
Głos Moniki Brągiel w debacie "Biurowe książki 2014 roku".
W co się bawić, czyli Dom ran Andrzeja Sosnowskiego
Głos Moniki Brągiel w debacie "Biurowe książki 2015 roku".
We własnej osobie
Głos Moniki Brągiel w debacie "Męska, żeńska, nieobojętna".