ESEJE
Ostatnio w biBLiotece
ESEJE
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Monika Ładoń
Literaturoznawczyni, profesorka Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się doświadczeniami granicznymi (chorobą, starością, żałobą) w literaturze XX i XXI wieku. Tej tematyki dotyczą jej książka autorska Choroba jako literatura. Studia maladyczne (Katowice 2019) i współredagowane tomy zbiorowe Fragmenty dyskursu maladycznego (Gdańsk 2019) oraz Fragmenty dyskursu żałobnego (Gdańsk 2021). Współredaktorka serii wydawniczych Zamieranie oraz Ars medica ac humanitas. Publikowała m.in. w „Tekstach Drugich”, „Kulturze Współczesnej” i „Przestrzeniach Teorii”.
Mężowie i żony. Jedenaście opowieści z wnętrza patriarchatu
Recenzja Moniki Ładoń, towarzysząca premierze książki Mój pan mąż Rumeny Bužarovskiej w tłumaczeniu Doroty Jovanki Ćirlić, wydanej w Biurze Literackim 22 stycznia 2024 roku.