ESEJE
Ostatnio w biBLiotece
ESEJE
Jedzenie staje się tu budulcem świata
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Szczelina kobiety i języka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Z ukosa
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
„śniło mi się, że wojna była niczyja”
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
W rytmie przypływów i odpływów
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Rytuały przeżywania smutku
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Matka, mantra, matematyka
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
O krok od porcelany
Z Imię NAZWISKO
ESEJE
Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości
Z Imię NAZWISKO
Przemysław Kuliński
Urodzony w 1991 roku. Student filologii polskiej na UMK w Toruniu. Pochodzi z Klein Butzig (Małego Buczka). W młodości był laureatem dwóch konkursów ogólnopolskich, w dziedzinie poezji i krytyki literackiej. Karol Maliszewski napisał o nim w swoich Pocztówkach literackich, że w kilku jego utworach widzi potencjał i „chciałby w niego uwierzyć”. Tego się dziś trzyma.
Akademickie rozrachunki z Marcinem, czyli „pasterz wersów” na polonistycznych salonach
Głos Przemysława Kulińskiego w debacie "Wielki kanion".