Stanisław Obirek

ur. w 1956 r. Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, teolog, historyk, antropolog kultury. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Neapolu i Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. Wydał następujące książki: Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi (2002), Religia – schronienie czy więzienie? (2006), Obrzeża katolicyzmu (2008), Catholicism as a Cultural Phenomenon in the Time of Globalization: A Polish Perspective (2009), Uskrzydlony umysł. Antropologia słowa Waltera Onga (2010), Umysł wyzwolony. W poszukiwaniu dojrzałego katolicyzmu (2011), razem z Zygmuntem Baumanem O Bogu i człowieku. Rozmowy (2013), On the World and Ourselves (2015), Polak katolik? (2015), razem z Arturem Nowakiem Wąska ścieżka. Dlaczego odszedłem z Kościoła (2020), razem z Zygmuntem Baumanem (pośmiertnie) O świecie i sobie samych (2020). Bada miejsce religii we współczesnej kulturze, interesuje się dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holokaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych. Mieszka w Warszawie.