Urodził się 14 listopada 1878 we Lwowie. Poeta, tłumacz i eseista. Przedstawiciel współczesnego klasycyzmu, prekursor poezji codzienności, franciszkanizmu i parnasizmu. Czołowy poeta Młodej Polski. Duchowy przywódca skamandrytów. Studiował prawo, filozofię i romanistykę na Uniwersytecie we Lwowie (1897-1901). Wiceprezes Polskiej Akademii Literatury. Redaktor krakowskiego pisma „Młodość” i współredaktor miesięcznika „Nowy Przegląd Literatury i Sztuki”. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1923), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski(1933). Dwukrotny laureat Państwowej Nagrody Literackiej (1927, 1951). Laureat nagrody Lwowa (1929), Warszawy (1938), Ziemi Krakowskiej (1947), PEN Clubu za twórczość przekładową (1948). Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego (1939) i Uniwersytetu Jagiellońskiego (1949). Laureat Nagrody Państwowej I. stopnia(1951, 1955). Wydawca dzieł filozoficznych. Autor kilkunastu tomów poezji m.in. Sny o potędze (1901), Gałąź kwitnąca (1908), Łabędź i lira (1914). Tłumacz literatury francuskiej, niemieckiej i włoskiej, np. Kwiatki świętego Franciszka (1910), Niewczesne rozważania Fryderyka Nietzschego (1912), Pisma wybrane Leonarda da Vinci (1913). W 2012 nakładem wydawnictwa Biuro Literackie ukazał się zbiór wierszy Wyszedłem szukać wybranych przez Justynę Bargielską. Zmarł 31 maja 1957 w Skarżysku-Kamiennej.