Strona A, strona B nr 110: Parcele ze słów

Ponie­waż podob­no per­fek­cja tłu­mi auten­tycz­ność, a nie­do­sko­na­łość języ­ka otwie­ra drzwi do szcze­ro­ści i głęb­sze­go prze­ży­wa­nia świa­ta, to pierw­sze nasze spo­tka­nie w 2025 roku będzie takie, jakie­go sam bym się po sobie nie spo­dzie­wał. Przy­go­tuj­cie się na suro­wą, auten­tycz­ną, nie­ide­al­ną sztu­kę. Spon­so­rem 110. odcin­ka jest liter­ka W. W jak Woź­niak. W jak woj­na. W jak „Węgier­skie morze”.

Wspól­nym mia­now­ni­kiem trzech przed­sta­wia­nych dzi­siaj pre­mier jest poezja jako medium prze­kra­cza­ją­ce gra­ni­ce języ­ka, for­my i doświad­cze­nia. Zarów­no Łukasz Woź­niak w Umal­mu, Ser­hij Żadan w tomie Skryp­ny­ków­ka, jak i Mar­cin Sen­dec­ki w Węgier­skim morzu poszu­ku­ją nowych dróg wyra­zu, łącząc oso­bi­ste, cza­sa­mi nie­wy­obra­żal­ne dla nas prze­ży­cia z naj­waż­niej­szy­mi dzi­siaj tema­ta­mi. Poezja sta­je się tu prze­strze­nią inter­wen­cji etycz­nej, filo­zo­ficz­nej i języ­ko­wej. Dyna­micz­nym pro­ce­sem, któ­ry zapi­su­je i zmie­nia rze­czy­wi­stość, balan­su­jąc mię­dzy intym­no­ścią a wspól­no­to­wo­ścią. Tym, co naj­bar­dziej intym­ne i osta­tecz­ne.

Gra­ni­ce języ­ka wyzna­cza­ją gra­ni­ce nasze­go świa­ta. Te sło­wa Wit­t­gen­ste­ina mogły­by być punk­tem wyj­ścia do roz­wa­żań o trzech pre­zen­to­wa­nych tomach. Języ­ki poetyc­kie Woź­nia­ka, Żada­na i Sen­dec­kie­go są na swój spo­sób prze­strze­nia­mi dia­lo­gu i opo­ru, narzę­dzia­mi burzą­cy­mi podzia­ły mię­dzy ludz­kim a nie­ludz­kim, tym, co teraź­niej­sze, a tym, co utra­co­ne. Te trzy książ­ki przy­po­mi­na­ją też, że per­fek­cja tłu­mi auten­tycz­ność, a współ­cze­sna poezja rodzi się głów­nie tam, gdzie nie­do­sko­na­łość języ­ka pozwa­la na szcze­rość oraz – co za tym idzie – na głęb­sze prze­ży­wa­nie świa­ta.

Zry­wa­jąc w tym odcin­ku z per­fek­cją, zapo­mnia­łem wspo­mnieć, jaki jest muzycz­ny klucz do dzi­siej­szej audy­cji. A jest to coś, cze­go jesz­cze w „Stro­nie A, stro­nie B” nie było. Zamiast pre­zen­to­wa­nia płyt, któ­re już się uka­za­ły, pro­po­nu­ję dzi­siaj dzie­sięć albu­mów, któ­re dopie­ro będą mia­ły pre­mie­ry w stycz­niu. To więc nie tyl­ko reko­men­da­cje muzycz­nych nowo­ści, ale tak­że kalen­darz pre­mier, któ­ry pozwo­li Wam wycze­ki­wać kon­kret­nych tytu­łów w kolej­ne stycz­nio­we dni.

A teraz już zapra­szam Was do roz­mo­wy o tym, jak język two­rzy fun­da­men­ty naszych doświad­czeń – par­ce­le ze słów, na któ­rych każ­de­go dnia od nowa może­my odkry­wać świat.

Posłu­chaj poprzed­nich odcin­ków o nowych książ­kach Biu­ra Lite­rac­kie­go 

Stro­na A, stro­na B nr 107: Odkry­wa­nie wie­lo­znacz­no­ści 

▪ Alek­san­dra GÓRECKA: Regu­ła trzech, Jon FOSSE: Pies i anioł, Krzysz­tof JAWORSKI: Jak pisa­łem powieść kry­mi­nal­ną (w tym bied­nym kra­ju)

Stro­na A, stro­na B nr 106: Koniec lite­ra­tu­ry

▪ Maciej WNUK: Miej­sca odle­głe, Anto­ni­na TOSIEK: żer­twy, Jerzy JARNIEWICZ: Prze­zro­cza. Roz­mo­wy z Jerzym Jar­nie­wi­czem, Ezra POUND: Wier­sze, poema­ty i pie­śni

Stro­na A, stro­na B nr 105: Co dalej?

▪ Jakub BELINA-BRZOZOWSKI: cór­ka tań­czy, Jakub PSZONIAK: Kar­ni­ster, Boh­dan ZADURA: Zmia­na cza­su

Stro­na A, stro­na B nr 103: Kasprzak, Siw­czyk, Róże­wicz

▪ Alek­san­dra KASPRZAK: Wydrąż mi rodzi­nę w serze, Krzysz­tof SIWCZYK: Na prze­cię­ciu arte­rii, Tade­usz RÓŻEWICZ: Wier­sze ostat­nie