01/04/21

Wielka Noc 2021

Artur Burszta

Strona cyklu

Strona A, strona B
Artur Burszta

Menadżer kultury. Redaktor naczelny i właściciel Biura Literackiego. Wydawca blisko tysiąca książek, w tym m.in. utworów Tymoteusza Karpowicza, Krystyny Miłobędzkiej, Tadeusza Różewicza i Rafała Wojaczka, a także Boba Dylana, Nicka Cave'a i Patti Smith. W latach 1990-1998 działacz samorządowy. Realizator Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy (1993-1995). Od 1996 roku dyrektor festiwalu literackiego organizowanego jako Fort Legnica, od 2004 – Port Literacki Wrocław, od 2016 – Stacja Literatura w Stroniu Śląskim, a od 2022 – TransPort Literacki w Kołobrzegu. Autor programów telewizyjnych w TVP Kultura: Poezjem (2008–2009) i Poeci (2015) oraz filmu dokumentalnego Dorzecze Różewicza (2011). Realizator w latach 1993–1995 wraz z Berliner Festspiele Niemiecko-Polskich Spotkań Pisarzy. Wybrany podczas I Kongresu Menedżerów Kultury w 1995 roku do Zarządu Stowarzyszenia Menedżerów Kultury w Polsce. Pomysłodawca Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Współtwórca Literary Europe Live – organizacji zrzeszającej europejskie instytucje kultury i festiwale literackie. Organizator Europejskiego Forum Literackiego (2016 i 2017). Inicjator krajowych i zagranicznych projektów, z których najbardziej znane to: Komiks wierszem, Krytyk z uczelni, Kurs na sztukę, Nakręć wiersz, Nowe głosy z Europy, Połów. Poetyckie i prozatorskie debiuty, Pracownie literackie, Szkoła z poezją. Wyróżniony m.in. nagrodą Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego IKAR za „odwagę wydawania najnowszej poezji i umiejętność docierania z nią różnymi drogami do czytelnika” oraz nagrodą Biblioteki Raczyńskich „za działalność wydawniczą i żarliwą promocję poezji”.

 

Na czas Wiel­kiej Nocy przy­go­to­wa­łem coś inne­go, wyjąt­ko­we­go. Muzy­kę z pięt­na­stu nowych, instru­men­tal­nych płyt (wykaz wyko­naw­ców 4 kwiet­nia na face­bo­oku Biu­ra Lite­rac­kie­go) i sło­wa od ósem­ki poetek i poetów (Joan­ny Muel­ler, Mar­ty Pod­gór­nik, Dariu­sza Sośnic­kie­go, Aga­ty Puwal­skiej, Kac­pe­ra Bart­cza­ka, Roma­na Hone­ta, Ani Pod­cza­szy, i Karo­la Mali­szew­skie­go). Wybie­ra­jąc poszcze­gól­ne utwo­ry, zszy­wa­jąc je z wyra­za­mi, a potem kle­jąc ze sobą, chciał­bym osią­gnąć efekt, któ­ry był­by bli­ski temu, któ­ry zna­my z naszych festi­wa­lo­wych czy­tań. Czy się uda­ło? Oce­ni­cie sami.

Połą­cze­nie lite­ra­tu­ry z muzy­ką bie­rze się z moje­go, trwa­ją­ce­go już trzy deka­dy prze­ko­na­nia,  o potrzeb­nie wza­jem­ne­go współ­ist­nie­nia obu tych arty­stycz­nych sfer. Tak jak melo­die towa­rzy­szą fil­mom, spek­ta­klom,  słu­cho­wi­skom, tak samo powin­ny one towa­rzy­szyć lite­rac­kim wystą­pie­niom. Zysku­ją wte­dy i sło­wa i dźwię­ki. Kla­sycz­ne czy­ta­nia poetek i poetów, pro­za­iczek i pro­za­ików mają swój urok, ale kto choć raz był w For­cie, Por­cie lub Sta­cji, ten wie, jak wie­le odpo­wied­nio dobra­ne nuty  potra­fią wydo­być ze słów. I jak sło­wa, potra­fią wyzwa­lać nie­oczy­wi­ste dźwię­ki.

Zazwy­czaj w trze­cim aka­pi­cie reko­men­du­ję do słu­cha­nia wcze­śniej­sze odcin­ki „Stro­ny A, stro­ny B”. Ale już w pierw­szym zda­niu zade­kla­ro­wa­łem, że to co będzie dzi­siaj jest inne, wyjąt­ko­we. Przy­wo­łać co naj­wy­żej mogę więc tyl­ko odci­nek „Gdzie koniec tęczy nie doty­ka zie­mi” z naj­waż­niej­szy­mi czy­ta­nia­mi z 25-let­niej histo­rii nasze­go festi­wa­lu. W kil­ku innych pre­zen­to­wa­li­śmy czy­ta­nia Wacła­wa Zim­pla z auto­ra­mi naszych nowych ksią­żek jako zapo­wiedź tego­rocz­ne­go festi­wa­lu. Takie­go setu jak ten dzi­siej­szy jesz­cze więc w tym pod­ca­ście nie było.

Nie pozo­sta­je więc mi już inne­go, jak tyl­ko zapro­po­no­wać, by każ­dy z Was usiadł wygod­nie, zga­sił świa­tło, zapo­mniał o codzien­nych pro­ble­mach… i posłu­chał tej oto opo­wie­ści.