Brak usterek

Poezja Paw­ła Haj­du­ka – bar­dzo pre­cy­zyj­ne, logicz­ne i porząd­ne pisa­nie. Widać, że jest to w peł­ni prze­my­śla­na i solid­na kon­struk­cja. Brak tutaj jakich­kol­wiek uste­rek. Język pozo­sta­je pod kon­tro­lą auto­ra. Waż­ne jest rów­nież, że tej poezji bli­sko do pro­zy. Haj­duk to jed­nak poeta przed debiu­tem. Zatem ide­al­ny nie do Odsie­czy, a do Poło­wu. Zatem: Jako­be Mansz­tajn – jego poezja speł­nia podob­ne kry­te­ria co poezja Haj­du­ka (pre­cy­zja, logicz­na kon­struk­cja, połą­cze­nie poezji i pro­zy), ale jest to autor po debiu­cie zatem mie­ści się już w regu­la­mi­nie Odsie­czy.