Poetycka książka trzydziestolecia: nominacja nr 4

1. 100 wier­szy pol­skich sto­sow­nej dłu­go­ści (2015) – anto­lo­gia łączą­ca wszyst­ko, co naj­lep­sze w pol­skiej poezji ostat­nich lat – wyra­fi­no­wa­ny inte­lek­tu­alizm uni­wer­sy­tec­ki z liry­ką roc­ka. Opo­wieść o podró­ży i poezja mia­sta. Powin­na być obo­wiąz­ko­wym pod­ręcz­ni­kiem do nauki lite­ra­tu­ry w szko­le śred­niej.

2. Mar­cin Świe­tlic­ki 37 wier­szy o wód­ce i papie­ro­sach (1996) – oce­an cyta­tów pod­ręcz­nych, funk­cjo­nu­ją­cych zarów­no w obsza­rach sztu­ki wyso­kiej, jak i przy­pad­ko­wych dys­ku­sjach w barze czy na por­ta­lu spo­łecz­no­ścio­wym. Autor – pol­ski wieszcz epo­ki matri­xa – odna­lazł ide­al­ną recep­tę na ist­nie­nie poety w cza­sach współ­cze­snych przez wtrę­ty z języ­ka potocz­ne­go, uczest­nic­two w muzycz­nych pro­jek­tach, wycho­wał nie tyl­ko naśla­dow­ców, ale poka­zał, jak dzię­ki liry­ce 37 wier­szy… stać się posta­cią roz­po­zna­wal­ną przez wyznaw­ców popkul­tu­ry.

3. Macie swo­ich poetów. Liry­ka pol­ska uro­dzo­na po 1960. Wypi­sy (1997) – pierw­sze poważ­ne świa­dec­two prze­mian pol­skiej poezji okre­su prze­ło­mu. „Bru­Lio­now­cy” zbio­ro­wo „dają głos”. W momen­cie wyda­nia szok este­tycz­ny (dla stu­den­tek i wie­lu nobli­wych pro­fe­so­rów lite­ra­tu­ry). Dziś – z per­spek­ty­wy – dosko­na­ła lek­cja trwa­ło­ści (i nie­trwa­ło­ści zara­zem) tema­tów, języ­ka, mód i przede wszyst­kim auto­rów. Waż­ny doku­ment swo­ich cza­sów.