Rację ma robactwo

Dla­cze­go poezja jest waż­niej­sza niż pro­za? 

Z tego same­go powo­du, dla któ­re­go „mieć” jest waż­niej­sze niż „być”.

Czy pamię­ta Pan pierw­szy wła­sny wiersz, jeśli tak, to jak brzmiał jego tytuł albo inci­pit? 

Jego inci­pit brzmiał: „Bec­kett się nie mylił”.

Kto po raz pierw­szy bole­śnie odmó­wił Panu talen­tu i dla­cze­go nie wziął Pan sobie tego do ser­ca? 

Nie było mowy o talen­cie. Rzecz doty­czy­ła bra­ku ser­ca.

Czy uda­ło się kie­dyś Panu zdo­być choć­by na chwi­lę part­ne­ra dzię­ki wła­snej poezji? 

Uda­ło mi się zdo­być part­ner­kę na sta­łe.

Jaka jest Pana ulu­bio­na potra­wa? Jeśli poezja to arty­ku­ły spo­żyw­cze, to jaki arty­kuł repre­zen­tu­ją Pana liry­ki? 

Ości w gar­dle.

Któ­ry z żyją­cych pol­skich poetów zasłu­gu­je na Nobla? 

Karę Nobla przy­znał­bym Mar­ko­wi Kry­stia­no­wi Ema­nu­elo­wi Baczew­skie­mu.

Jeże­li rację miał Gom­bro­wicz, pisząc, że „poeci lęgną się wszę­dzie jak robac­two”, to dla­cze­go?

Rację ma robac­two.