debaty / wydarzenia i inicjatywy

Tran

Marcin Sendecki

Głos Marcina Sendeckiego w debacie "Na scenie czy w polu?".

strona debaty

Na scenie czy w polu?

Wście­kły albo cho­ry, albo pija­ny,
albo zwy­czaj­nie zły wpa­tru­je się w repro­duk­cję
małe­go Coro­ta. Któ­re­go? Był tam pie­sek?

Bywał? Zapew­ne, nie­du­ży (jak
to pie­sek). Żon­ki­le w arier­gar­dzie
z inne­go obraz­ka? Jakie­go obraz­ka?

Tłu­sto. Tor­tu­ru­ją? Kogo tor­tu­ru­ją?
Mówią dzie­lić, nie łączyć. Że niby
wiersz słu­ży do.

Głup­szych szu­kać ze
Świe­cą. Od takich się oddzie­lam
od czter­dzie­stu lat. Pod­ła

głu­po­ta głu­piej naiw­no­ści,
głu­pia żar­li­wość nie­wcze­snej
pod­ło­ści, śle­pa głu­po­ta

pro­jek­tu, pro­jek­tu, pro­jek­tu.
Pożyw­ność ponad praw­dzi­wość?
Praw­dzi­wość cho­dzi do lasu lać.

Kla­so­wość cho­dzi do lasu lać,
Przy­tom­ność cho­dzi do lasu lać,
Świa­do­mość cho­dzi do lasu lać.

Wier­sze leją ina­czej.

O AUTORZE

Marcin Sendecki

Urodził się w 1967 roku w Gdańsku, dorastał w Tomaszowie Lubelskim, mieszka w Warszawie. Jest autorem ponad dwudziestu książek i arkuszy poetyckich, a także współautorem (z Andrzejem Sosnowskim i Bohdanem Zadurą) przekładu Trzech poematów Jamesa Schuylera (Biuro Literackie, 2012). Wspólnie z Marcinem Baranem i Marcinem Świetlickim zredagował dwa zbiory wierszy kryminalnych: Długie pożegnanie. Tribute to Raymond Chandler (Zebra, 1997) i Żegnaj, laleczko. Wiersze noir (EMG, 2010). Opublikował też antologię Pogoda ziemi. Wiersze polskie po 1918 roku (Eurograf, 2010). W ostatnich latach wydał napisany wspólnie z Marcinem Baranem poemat Koniec wakacji (wydawnictwo j, 2019), tom Do stu (WBPiCAK, 2020) oraz wybór wierszy Franciszka Karpińskiego Rdza żelazo zmocuje (PIW, 2021). Jest laureatem Silesiusa za tom Przedmiar robót (BL, 2014) oraz Nagrody „Odry” i Nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom W (BL, 2016). W roku 2022 otrzymał nagrodę Silesiusa za „całokształt twórczości”.

Inne głosy w debacie