Kartoteka 25: Portrety (5)

Pla­ta­ny na Wzgó­rzu Matyl­dy były odpo­wied­nim tłem dla Urszu­li Kozioł, któ­ra w paź­dzier­ni­ku 1990 roku przy­je­cha­ła na wie­czór autor­ski do Deut­sches Polen-Insti­tut – insty­tu­cji stwo­rzo­nej i pro­wa­dzo­nej przez Kar­la Dede­ciu­sa w Darm­stadt, gdzie Albrecht był odpo­wie­dzial­ny m.in. za pro­mo­cję lite­ra­tu­ry pol­skiej. Potem, w 2007 roku, sfo­to­gra­fo­wa­łam poet­kę w jej redak­cyj­nym poko­iku. Dobre świa­tło w sie­dzi­bie „Odry” zna­la­złam też na klat­ce scho­do­wej. I po raz kolej­ny – w kwiet­niu 2011 roku – w ramach festi­wa­lu poezji Incro­ci di civil­tà Urszu­la Kozioł czy­ta­ła wraz inny­mi zapro­szo­ny­mi poeta­mi i poet­ka­mi swo­je wier­sze w pięk­nej sali Pała­cu Dożów w Wene­cji.

Śla­dy moich wła­snych fascy­na­cji dla foto­gra­ficz­nych spo­tkań z pisa­rza­mi odna­la­złam w tek­ście Karo­la Mali­szew­skie­goo języ­ku poezji Urszu­li Kozioł: „Speł­nia się coś w ulot­no­ści, nigdy nie sta­jąc się na dobre”. Po jego tek­sty kry­tycz­ne chęt­nie się­ga­łam, przy­go­to­wu­jąc się do spo­tkań foto­gra­ficz­nych. W mar­cu 2008 roku w Świd­ni­cy mia­łam wer­ni­saż wysta­wy Por­tret z kra­jo­bra­zem w tle. Następ­ne­go dnia z Karo­lem Mali­szew­skim byli­śmy umó­wie­ni na zdję­cia. Po wizji lokal­nej nowe­go dla mnie miej­sca dobre tło zna­la­złam przy dwor­cu kole­jo­wym. W mailu, któ­ry potem wysła­łam, ze zdję­cia­mi w załącz­ni­kach, napi­sa­łam: „wsta­pi­li­smy do Koscio­la Poko­ju, a w dro­dze powrot­nej do domu zaha­czy­li­smy jesz­cze o Ksiaz, tak ze rodzi­na mogla tez kra­jo­znaw­czo się wzbo­ga­cic”. Do Świdnicy/Książa poje­cha­li­śmy całą trój­ką. To był week­end, a Ola mia­ła ferie wio­sen­ne.