Wolny przekład

Pornografia

noi leg­ge­va­mo un gior­no per dilet­to…

Leże­li już nadzy na łóż­ku.
Jego ręce drża­ły,
jak­by skła­dał przy­się­gę,

po chwi­li Are­ti­no był już otwar­ty
jak dwu­stron­ne lustro:
poły­skli­wy boro­wik

był twar­dy od krwi,
war­gi na śli­ma­ku – czar­ne,
a jemio­ła cierp­ka od sper­my.

Porwał ją ero­tyzm obra­zu.
Poczu­ła pod­nie­ce­nie
jak umie­ra­ją­cy łosoś na jego udach

i odwró­ci­ła twarz
ku twa­rzy kochan­ka.
Ich war­gi spo­tka­ły się w poca­łun­ku

suchym od pożą­da­nia,
jak wygłod­nia­ły pędzel arty­sty,
co w śmia­łym eks­pe­ry­men­cie

chce malo­wać peł­ne win obra­zy
w nie­win­nych gło­wach kochan­ków.
Tego dnia już nie czy­ta­li­śmy wię­cej.

Eine kleine Prosa

Winem i papie­ro­sa­mi roz­wią­za­li­śmy pro­blem. Wiersz pro­zą może być nie­po­etyc­ki – może być wszyst­kim, co jest za krót­kie na krót­kie opo­wia­da­nie. Niem­cy mówią na to eine kle­ine Pro­sa. Na przy­kład. Basen pod gołym nie­bem. Moje­go syna, jede­na­sto­lat­ka, pozdra­wia młod­szy od nie­go chło­piec, któ­ry uśmie­cha się i mówi: „Cześć, Isa­ac, to ja, tyl­ko bez wło­sów.” Przez całe popo­łu­dnie chłop­cy bawią się razem. A Isa­ac pró­bu­je zapa­no­wać nad drże­niem swe­go gło­su. Chłop­czyk, któ­ry nie musi zakła­dać czep­ka kąpie­lo­we­go.