Stoję, czuję się świetnie

Dobranoc, Albert

Taj­ne uczo­nych roz­mo­wy
Ein­ste­in i Bohr, Roe­ntgen, Curie
Pro­mie­nie, kwan­ty, ato­my
Syczą neo­ny, migo­czą szy­by
Ciszej i gło­śniej

A ja chcę spać
A ja chcę spać
A ja chcę spać
A ja chcę spać

Sodo­we świa­tła
Dio­do­wa aura
Radio­ak­tyw­ny, radio­ak­tyw­ny, radio­ak­tyw­ny pakt

A ja chcę spać
A ja chcę spać
A ja chcę spać
A ja chcę spać

Trój­ką­ty, rom­by
Sre­brzy­ste kule
Wszyst­ko wiru­je, elek­try­zu­je
Elek­try­zu­je

Dobra­noc, Albert
Dobra­noc, Wil­le
Kto chce, niech idzie z Marią spać
Dobra­noc, dobra­noc, dobra­noc

Eksplozja

Wszyst­ko ma swo­ją for­mę: liść, drze­wo, jasz­czur­ka
Woda w oce­anach jak w cza­rach spo­czy­wa
Ogień w komi­nach spa­la się bez­piecz­nie
Zie­mia zamknię­ta sło­wem krą­ży po elip­sie

Eks­plo­zja

Powie­trze przy­bie­ra kształt rze­czy dowol­ny
Ja wciąż taka sama w gestach mimo­wol­nych
Żyje­my obok sie­bie spo­koj­nie do chwi­li
Gdy gniew roz­sa­dza for­my, a treść eks­plo­du­je

Eks­plo­zja

Kto powstrzy­mać może powie­trze i wodę
Kto Zie­mi roz­ka­że cof­nąć roz­ża­rzo­ną lawę
Kto sta­nie na dro­dze mego znie­chę­ce­nia
Do form coraz cia­śniej­szych i ich prze­zna­cze­nia

Eks­plo­zja

French is strange

Tak mi źle, tak mi źle
Męczę się, męczę się
A w Pary­żu Cra­zy Hor­se
Saint Denis i Pla­ti­ni

Fran­cu­ska miłość fran­cu­ska gli­na
Mar­kiz de Sade i gilo­ty­na
Żaby śli­ma­ki i Tour Eif­fle
Jean-Paul Sar­tre na Mont­mar­tre
L’Humanite Louis de Funes
Fer­nan­del Coco Cha­nel
Cli­gnan­co­urt Mada­me Pom­pa­do­ur
Déjà vu ja i ty

Tak mi źle, tak mi źle
Męczę się, męczę się
A w Pary­żu Beau­jo­la­is
I jaskół­ka, i te dwie
Nie do wia­ry, nie do wia­ry
Ktoś mi ukradł oku­la­ry
Hej! Garçon Hej! Garçon
Chodź prze­szu­kaj mój bulion

 List z Batumi

Ser­decz­nie witam witam tych któ­rzy
Już wsta­li dzień będzie krót­szy
Od naj­dłuż­sze­go dnia w roku
Lecz zapo­wia­da się wspa­nia­le
Ser­decz­nie witam witam tych któ­rzy
Już wsta­li

Na świe­cie ruch cią­gle coś się dzie­je
Nadzie­je zwia­stu­ny na nowe stu­le­cie
Prze­su­wa­ją budu­ją lub zno­szą gra­ni­ce
A ty z Batu­mi listy do mnie piszesz

Fala roz­bi­ja się o brzeg przez piach
Kamie­nie sączy się do zie­mi
Szy­bu­je w nie­bo łączy się z chmu­ra­mi
W obie­gu natu­ry opa­da bez gra­nic

Krót­kie sygna­ły zda­nia nie­skoń­czo­ne
Nazbyt oso­bi­ste żeby gło­śno mówić
Codzien­nie krót­kie wia­do­mo­ści tek­sto­we
Miło­sne sygna­ły sygna­ły z Batu­mi

Fala roz­bi­ja się o brzeg przez piach
Kamie­nie sączy się do zie­mi
Szy­bu­je w nie­bo łączy się z chmu­ra­mi
W obie­gu natu­ry opa­da bez gra­nic

Ser­decz­nie witam witam tych któ­rzy
Już wsta­li dzień będzie krót­szy
Od naj­dłuż­sze­go dnia w roku
Lecz zapo­wia­da się wspa­nia­le
Ser­decz­nie witam witam tych któ­rzy
Już wsta­li

 Mandragora

Gaśnie nie­bo i tra­cę cię z oczu
Dzi­ka pla­ża morze wiel­ki spo­kój
Sie­dzi­my ramię przy ramie­niu
Słów mniej za to wię­cej nocy

Prze­szłość to baj­ki są i baśnie
Bogo­wie jak bra­cia i sio­stry
Zawsze ta sama pora roku
Man­dra­go­ra wino i osty

Cia­ło do cia­ła krew do krwi
Prze­mi­nął dzień jak co dzień zwy­czaj­ny leni­wy
Prze­mi­nął a ja jestem z tobą jestem z tobą
To zna­czy że dzień był szczę­śli­wy

Przy­mie­rzam i wybie­ram sło­wa
Zło­te obrącz­ki pro­sto z morza
Zarzu­cam raz za razem sieć
Obiet­ni­ca na cia­ło i krew

Nowy przewodnik

Ja mam chleb
Ty masz mię­so
On ma wino

My mamy wiśnie
Wy macie cze­re­śnie
Oni mają mor­wy

Ty mia­łeś cytry­ny
Ja mia­łam orze­chy
Oni mie­li figi

My mie­li­śmy ciast­ka
Oni mie­li tort
Wy mie­li­ście lody

Gdy­bym mia­ła cie­lę­ci­nę
Ty miał­byś bara­ni­nę
Mój przy­ja­ciel miał­by woło­wi­nę

On ma ser
My chce­my masło
Dzie­ci chcą mieć mle­ko

Ja mam indy­ka
Ty masz bażan­ta
On ma pular­dę

Żebym mia­ła kawę
Żebyś miał her­ba­tę
Żeby kuzyn miał śmie­ta­nę

Żeby­śmy mie­li sała­tę
Żeby­ście mie­li cukier
A żeby oni mie­li korze­nie

Tak żeby­śmy mie­li sól
Tak żeby­ście mie­li pieprz
Tak aże­by oni mie­li ocet

Ja mam kochan­ka
Ty masz kochan­kę
Oni mają teścio­wą

Ja kocham cie­bie
Ty kochasz mnie
Oni kocha­ją sie­bie