
Kanapeczka, Ogień
nagrania / wydarzenia Różni autorzyZapis całego spotkania autorskiego z udziałem Ostapa Sływynskiego, Kārlisa Vērdiņša, Bohdana Zadury i Jacka Dehnela podczas festiwalu Port Wrocław 2010.
WięcejFragment książki Szyby są cienkie. Szwajcarskie wiersze włoskojęzyczne w tłumaczeniach polskich poetów, która ukazała się 15 czerwca 2015 roku nakładem Biura Literackiego.
Śniła, że frunie w nowym ciele i nie było mowy
o tym, jak trudno osiągnąć
telewizyjną figurę modelki, którą się mogła poszczycić.
W okresie przed ślubem było całkiem inaczej
ale wiesz, jak to jest po porodzie, poród cię rujnuje.
Na siłowni rozglądała się, czy ktoś patrzy
na jej zmęczony tyłek, odchudzony
po diecie z telewizji. A po powrocie do domu
na ekożywności budowała bardziej tę ideę niż ciało:
jej organizm działał inaczej przed ślubem
a jej ciało było esencją młodości.
Bez wysiłku i perfekcyjnie
nie liczyła nawet spojrzeń na tę jędrną
dobrze zdefiniowaną sylwetkę, którą krok po kroku
wypracowała i z której była taka dumna;
świetnie ubrana, z gołym pępkiem i ze zsuniętym ramiączkiem
zakładała nogę na nogę lekko i bez widocznych rozstępów.
A teraz zobacz ją, co za katastrofa:
już jest jedną z owych wiotczejących kobiet
widywanych w supermarkecie. To nie dla mnie
powtarzała, ja zasłużyłam na inny los
niż mąż, którego stale nie ma, i syn, który niszczy
moją radość życia… Nie odpuszczała ćwiczeń na siłowni
chodziła zawzięcie po bieżni, przymykając oczy i tęskniąc
za romantycznym spotkaniem w drzwiach… I marząc o życiu
bez syna, bez małżeństwa, za to z kimś, kto przywróci
szansę, by się odegrać, kto sens przywróci staraniom
by wrócić na powierzchnię, podejmowanym do utraty tchu…
Zdajesz odradzać się pośród tych łąk i dróg
wyboistych, kreślonych szparami wkłuwającymi się
w ziemię. Owce są tu owcami, mury murami:
wysiadasz z auta i rozglądasz się – coś starego powraca
jakby powidok, oczywistość, instynkt.
Choć tego nie wiesz, idziesz, dzwonisz do mnie
dwa razy – przyjedź, ładnie tu, dobrze. Nic więcej.
Od dobrych dziesięciu dni
znajduję na ulicy
pojedyncze rękawiczki.
Pierwsza była dziecięca:
malusieńka
tęcza z wełny.
A co gdyby Bóg
potrzebował pomocnej dłoni?
Panie zagubionych
miej baczenie na rzeczy
które istnieją nie do pary.
Jeśli chcesz cegłę, powinieneś wziąć
cegłę, by naprawić mur
lub żeby załatać dziurę
w podłodze w jodełkę.
Cegła, która żyje: bryła o trzech wymiarach,
swoje waży, w dotyku wydaje się
szorstka i porowata, razem z innymi
piętrzy się w rumowisko, gniazdo
dla stonogi, skorka i pająka.
Cegła, która istnieje, rozbita młotkiem
pęka tylko jeden raz, piękny jest dźwięk
cegły, suchy i precyzyjny.
Cegła waży więcej niż słowa,
które potrafią tylko imitować ciężar,
kładąc się jedno na drugim.
Chciałbym z wierszy robić cegły.
„I know – mówisz do Loren, chociaż wcale nie wiesz,
co ją pobudza do płaczu (innego niż wtedy, gdy o szóstej rano zdziera
papier z naszego dnia albo gdy płacze z nudów, ze złości, z głodu). – I know”.
Tak samo kosmolodzy zakładają istnienie dark matter, energy i flow.
Tyle wysiłków, by zrozumieć, rozpływa się jak alka-seltzer
zostawiony na mokrym kuchennym blacie; ich śladem
podąża smuga cienia, a jeśli objawia się w pisaniu, w mowie,
w metrum oddechu i materii, następuje rozejm.
Lecz to, co niepojęte, życie niewidzialne u swego początku,
twój wzrok niekiedy wypłaszał w minionych miesiącach
w ów punkt w powietrzu, który przy drgnieniu powiek staje się przeplatanym
rymem pomiędzy czernią twych źrenic, światłem i pomalowanymi rzęsami.
Uderzasz się o kant i Loren, która nie umie mówić, mówi ci: „Ainóu”,
a jeśli nawet uronisz jakąś łzę, to słodką i niespieszną,
podobną do twoich ciemnych, miękkich pożałunków, jasną niczym płatki
kwiatu koniczyny, ostatnia kropla mleka między wami i biel tej pierwszej kartki.
Urodzony w 1970 roku w Mediolanie. Autor czterech tomów wierszy: „Verso Buda” (2004), „L’opposta riva” (2006), „Registro dei fragili. 43 canti” (2009; tłum. na język francuski: „Registre des faibles”, 2012; tłum. na język angielski: „Directory of the Vulnerable”, 2014), „L’opposta riva (dieci anni dopo)” (2013, tłum. na język angielski ukaże się w 2015 roku w Nowej Zelandii) i kilku zbiorów poezji w formie plaquette (ostatni to „Supernova”, 2011). Jego teksty zostały przetłumaczone na więcej niż dziesięć języków i ukazywały się w czasopismach oraz antologiach. Zajmuje się promocją poezji, krytyką literacką, publikuje w czasopismach i w sieci, tworzy programy radiowe, a także poświęcone poezji projekty w szkołach, więzieniach i szpitalach. Był dyrektorem artystycznym szwajcarskiej części festiwalu Poesia Presente w Monzy (w latach 2009–2012), jest dyrektorem wydawniczym czasopisma „Atelier”.
Urodzony 1 maja 1980 roku w Gdańsku. Poeta, prozaik, tłumacz. Zajmuje się także malarstwem i rysunkiem. Laureat m.in. Nagrody Fundacji im. Kościelskich (2005), Paszportu "Polityki" (2007), Nagrody Splendor Gedanensis (2008) oraz Nagrody Śląski Wawrzyn Literacki (2009). Nominowany do Nagrody Literackiej Nike w 2009 i w 2010 roku. W 2014 roku nominowany do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom Języki obce (2013). Mieszka w Warszawie.
Urodzona w 1979 w Warszawie. Poetka, tłumaczka, redaktor prowadząca w wydawnictwie „Nasza Księgarnia”. Za tomik sprzedawcy kieszonkowych lusterek (2004) otrzymała m.in. Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek oraz Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny. W latach 2006–2011 prowadziła rubrykę „Wiersz Świątecznej” w „Gazecie Wyborczej”. Przekłada głównie literaturę włoską (w tym takich pisarzy jak Umberto Eco, Italo Calvino, Tiziano Terzani, Oriana Fallaci, Dino Buzzati, Sandro Veronesi). Wiersze Vanniego Bianconiego w jej tłumaczeniu znalazły się w finale konkursu Europejski Poeta Wolności 2016. Obecnie pracuje nad książką tego autora nominowaną do nagrody głównej.
Urodzony w 1969 r.. Autor książek z wierszami oraz felietonista muzyczny i literacki. Okazjonalnie redaktor, tłumacz, sprawca wydarzeń poetyckich. Autor dziewięciu książek z wierszami oraz współautor albumu foto-poetyckiego o Wiśle. Wiosną 2017 r. ukazał się jego najnowsza książka Obywatelstwo podwójnego kraju. Mieszka w Płocku i okolicach.
Urodzony w 1976 roku w Sant’Elpidio a Mare. Autor trzech tomów wierszy: Il mare a destra (2004), L’attimo dopo (2009, wyróżniony Premio Metauro i Premio Marazza Giovani; opublikowany również w Hiszpanii) oraz Il numero dei vivi (2015), a także plaquette w trzech językach: In altre forme / En d’autres formes / In andere Formen (tłum. na język francuski autorstwa Mathilde Vischer i na język niemiecki autorstwa Jacqueline Aerne, 2011). Jego wiersze zostały przełożone na języki angielski, francuski, niemiecki, hiszpański i chorwacki. Jest współtwórcą strony Le parole e le cose (www.leparoleelecose.it). Tłumaczył z języka angielskiego powieści i eseje. Mieszka w Lugano, gdzie jest nauczycielem języka włoskiego w liceum.
Urodzony w 1970 roku w Mediolanie. Autor tomu wierszy In una notte fortunata (2010), sztuki teatralnej Dioniso a Tebe (2012) i książki podróżniczej Dispacci dai Caraibi (2015). Przełożył na język włoski teksty m.in. Dereka Walcotta, Josifa Brodskiego i Davida Fostera Wallace’a. Jego publikacje ukazały się w dziennikach oraz czasopismach we Włoszech i za granicą, m.in. w „Il Corriere della Sera”, „Epiphany”, „Agenda”, „Poesia”, „Viceversa”, „Lo Straniero”. Laureat Premio Mario Luzi w dziedzinie poezji (2008) oraz Premio Achille Marazza w kategorii przekładu wierszy (2011).
Urodzony w 1971 roku. Poeta, prozaik i krytyk. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Współtwórca grupy poetyckiej „Na Dziko”. Laureat nagrody TVP Kultura "Gwarancja Kultury" (2011). Nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia i Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. Jego wiersze i proza tłumaczone były na czeski, węgierski, włoski i angielski. Mieszka w Chorzowie.
Urodzony w 1977 w Locarno. Autor tomów wierszy Faura dei morti (w: Ottavo quaderno italiano di poesia contemporanea, 2004), Ora prima. Sei poesie lunghe (2008, książka wyróżniona Premio Schiller Incoraggiamento, nagrodą dla najbardziej obiecujących prozaików, poetów i dramatopisarzy), Il passo dell’uomo (2012). Przekładał na język włoski m.in. Dentona Welcha, W. H. Audena, Williama Somerseta Maughama. Jego wiersze były tłumaczone na wiele języków i publikowane w czasopismach oraz antologiach w Szwajcarii i we Włoszech. W 2012 roku został uhonorowany Premio Marazza Opera Prima (w kategorii dla tłumaczy poniżej 35 roku życia) za przekład Tym czasom. Oratorium na Boże Narodzenie W. H. Audena. Jest dyrektorem artystycznym festiwalu Babel w Bellinzonie w Szwajcarii. Razem z szóstką innych poetów znalazł się w finale IV edycji konkursu Europejski Poeta Wolności; otrzymał nominację do nagrody głównej, która zostanie przyznana w 2016 roku.
Urodzony w 1982 roku w Lugano. Poeta i krytyk literacki. Zadebiutował plaquette Lettera da Dejevo (2009), jest także autorem zbioru wierszy Non è vero che saremo perdonati (w: Undicesimo quaderno italiano di poesia contemporanea, 2012), plaquette Da un luogo vacillante (2013) oraz tomu Nuovi giorni di polvere (2015). Jego teksty ukazały się ponadto w antologiach i czasopismach, m.in. w „Lo Straniero”, „Ground Zero”. Mieszka w niemieckojęzycznej części Szwajcarii.