książki / POEZJE

Wspólny język

Julia Szychowiak

Fragmenty książki Julii Szychowiak Wspólny język, wydanej w Biurze Literackim 5 października 2009 roku.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

[Ci, co raz wrócili? Nie będzie ich potem]

Ci, co raz wró­ci­li? Nie będzie ich potem.

Podob­no wte­dy poła­ma­li nogi, teraz muszą szu­kać
wła­snych pośród cudzych bio­der.

Ale wiatr im przy­pi­sze inne oko­li­ce,
zno­wu poroz­dzie­ra dro­gę, by weszli do środ­ka
wypro­wa­dzić swo­ich.


[Myślałam o tamtej kobiecie]

Myśla­łam o tam­tej kobie­cie.
Któ­rę­dy iść, żeby przejść przez to wszyst­ko
raz jesz­cze? Bra­ku­je miej­sca, by ukryć
przed sobą, że wła­sna twarz teraz potrzeb­na jest
komuś inne­mu. Pyta­ła, dla­cze­go nie chcę pod­pa­lić
z nią świa­ta, jak­by był naszym jedy­nym świad­kiem.


[Głaszcze się po głowie, wypadają jej włosy]

Głasz­cze się po gło­wie, wypa­da­ją jej wło­sy,
ale ona wciąż je spi­na
meta­lo­wą klam­rą.


To niebezpieczne

Wła­sny język, któ­rym trze­ba się dzie­lić
z inny­mi.


[Myśmy już się żegnali]

Myśmy już się żegna­li, pamię­tam,
biegł za mną śle­py pies,
nie poznał swo­je­go pana, twój zapach pozo­stał
na moich rękach i gęst­niał.
W gło­wie war­cza­ły roz­mo­wy za wcze­śnie
urwa­ne.


[Ilekroć kładę się nago, przypominam sobie]

Ile­kroć kła­dę się nago, przy­po­mi­nam sobie
ogrom­ne cia­ła męż­czyzn, tyl­ko bar­dziej zwie­rzę­ce,
wytrwa­łe. Oni przy­glą­da­li się moim poślad­kom,
zła­ma­nej bar­wie brzu­cha. Nie mówi­li­śmy dużo,
łatwo o błąd. Usi­łu­ję wytłu­ma­czyć sobie
w kil­ku sło­wach, że to nie dotyk, a pamięć po doty­ku
zja­da mi skó­rę i skam­le.


[Powstanie raz jeszcze]

Bogu­mi­ło­wi Misa­li

Powsta­nie raz jesz­cze w naj­lep­szych latach
czy­je­goś życia, jak tyl­ko dosta­nie zgo­dę na sie­bie.

A gdy­byś gwiz­dał i pytał, czy nie jest to pomył­ka,
powie ci, że nie jest.
I tego nie poj­miesz.

O autorze

Julia Szychowiak

Urodzona we Wrocławiu. Poetka. Za debiutancką książkę Po sobie (2007) otrzymała Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius (2008), nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (2008) oraz nagrodę "Gazety Wyborczej" wARTo (2009). Mieszka w Księżycach.

Powiązania