Dwanaście ujęć upokorzeń

To opo­wia­da­nie poka­zu­je bez ogró­dek upo­ko­rze­nia oraz ura­zy, jakich dozna­li pew­ni moi zna­jo­mi w dzie­ciń­stwie, kie­dy uczęsz­cza­li do szkół pro­wa­dzo­nych przez zakon­ni­ce. Posta­no­wi­łam potrak­to­wać temat pra­wie fil­mo­wo, roz­pi­su­jąc go na dwa­na­ście ujęć. Jeśli cho­dzi o stro­nę for­mal­ną, inspi­ro­wa­łam się w szcze­gól­no­ści Vivre sa vie Jeana Luca Godar­da. Opo­wia­da­nie przed­sta­wia tyl­ko dwa­na­ście scen z życia Mał­go­rza­ty: od  momen­tu, kie­dy musi wyrzec się wła­sne­go imie­nia i oddać się cał­ko­wi­cie Chry­stu­so­wi, do ostat­nich chwil na łożu śmier­ci.

(prze­ło­ży­ła Elż­bie­ta Wój­cik-Leese)