Dziewczyna niosąca filiżankę kawy

Dziewczyna niosąca filiżankę kawy

dziew­czy­na nie­sie fili­żan­kę kawy, nie spie­szy się,
kie­dy donie­sie kawę na miej­sce, histo­ria skoń­czy się,
to miej­sce: ten koniec, zosta­nie,
żeby dziew­czy­na donio­sła kawę,
dziew­czy­na nie będzie wie­dzia­ła, co robić
na koń­cu świa­ta,
czy wystar­czy jej satys­fak­cja, że prze­nio­sła
fili­żan­kę kawy przez docze­sność,
dziew­czy­na idzie przez mie­sią­ce, lata, dzie­się­cio­le­cia,
dotąd nie wyla­ła ani kro­pli kawy, i nie wyle­je,
jej ręce nie drgnę­ły, i nie zadrżą,
wszy­scy podzi­wia­ją, jak dziew­czy­na pil­nu­je
i dro­gi, i fili­żan­ki,
i nie zwra­ca uwa­gi, czy ktoś z gapiów zacho­ru­je,
upad­nie, umrze,
wszy­scy podzi­wia­ją, jak dziew­czy­na idzie przez Czas,
a może obok Cza­su,
jak się nie spie­szy,
jak­by sam Czas ją podzi­wiał i się uśmie­chał,
i dawał jej dużo cza­su,
jak­by sam Czas chciał napić się kawy,
już wysty­głej, bar­dzo zim­nej, zamierz­chłej,
zamie­nio­nej w ciem­ne źró­dło,
i jak­by Czas pozwa­lał dziew­czy­nie spo­koj­nie i powo­li,
tak zupeł­nie poza Cza­sem,
tę kawę, do sie­bie, Cza­su, donieść

Wiersz „Dziew­czy­na nio­są­ca fili­żan­kę kawy” został zain­spi­ro­wa­ny przez obraz Lio­tar­da „Dziew­czy­na z cze­ko­la­dą” w Gale­rii Drez­deń­skiej, ale zamie­ni­łem cze­ko­la­dę na kawę, bo dzi­siaj cze­ko­la­da jest głów­nie spo­ży­wa­na w posta­ci twar­dej tablicz­ki, nato­miast kawa to napój popu­lar­ny we wszyst­kich kul­tu­rach, nawet w kul­tu­rze islam­skiej, tak odmien­nej. Dziew­czy­na, któ­ra nie­sie fili­żan­kę kawy – to zna­czy, że wszyst­ko będzie dobrze. Że świat jest wia­ry­god­ny. Nie sta­nie się nic złe­go, sko­ro w pobli­żu jest dziew­czy­na nio­są­ca fili­żan­kę kawy. To sym­bol rów­no­wa­gi świa­ta.