Mierzyć się z nurtem

Reżim rze­ki, jej pra­wo, nasz obo­wią­zek: mie­rzyć się z nur­tem. Kor­dec­ka jest poet­ką kon­tro­lo­wa­ne­go wez­bra­nia. Poemat tyl­ko to co się rusza napę­dza nie­ustan­na pra­ca na rzecz zado­mo­wie­nia; poko­ra miesz­ka bli­sko bun­tu, baro­ko­we kon­struk­cje zaraz obok suro­wej puen­ty. Liczę dopły­wy: doświad­cze­nie cia­ła, oswa­ja­nie nie­po­rząd­ku, szu­ka­nie splotów/przynależności; i mój ulu­bio­ny: otwar­cie na to, co nie­an­tro­po­mor­ficz­ne. Tu się jesz­cze wyda­rzy kil­ka wart­kich zwro­tek i usko­ków. War­to przy­siąść na brze­gu, pocze­kać.