Namiętność, przemoc i brak zrozumienia, czyli ciemniejsza strona miłości

Bjørn Rasmussen jest duńskim poetą i pisarzem. Ukończył Duńską Szkołę Dramaturgów, a także Duńską Szkołę Pisarzy. Swoją pierwszą powieść, Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało, wydał w 2011 roku i od razu zapisał się w historii duńskiej literatury jako pierwszy debiutujący autor, który zdobył prestiżową nagrodę Montana Litteraturpris. Rasmussen jest również kluczową postacią współczesnej duńskiej poezji – kilka lat temu opublikował swój pierwszy zbiór poezji Ming. Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało jest pierwszą książką Rasmussena wydaną w Polsce. Powieść zdobyła duże uznanie wśród europejskich miłośników literatury, została przetłumaczona na kilka języków, a w 2016 roku została uhonorowana Europejską Nagrodą Literacką.

Rasmussen wszedł na duńską scenę literacką w wielkim stylu. Jego Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało szokuje, bulwersuje, wzbudza niesmak, ale też zmusza do refleksji i… urzeka aroganckim wręcz burzeniem wszelkich norm językowych. Nagrodzona Europejską Nagrodą Literacką powieść przełamuje tabu erotyki homoseksualnej. Opowiada historię nastolatka Bjørna mieszkającego na duńskiej prowincji z braćmi i matką, która zdaje się bardziej kochać swoje psy i szkołę jazdy konnej niż synów. Zbieżność imion autora i bohatera nie jest przypadkowa, ponieważ Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało łączy elementy autobiograficzne z fikcją.

Bohater powieści Rasmussena stara się utrzymać w tajemnicy swoją seksualność, mimo iż odbija się to na jego zdrowiu. Kluczowym wydarzeniem, będącym również początkiem równi pochyłej, jest dzień, w którym chłopak nawiązuje relację ze znacznie starszym instruktorem jazdy konnej. Ten związek, który wkrótce przeradza się w wielką miłość naznaczoną brutalnym i sadomasochistycznym seksem, jest katalizatorem autodestrukcyjnych decyzji, które sprawiają, że Bjørn decyduje się na coraz bardziej ryzykowne zachowania. Powieść odziera miłość z jakiejkolwiek delikatności i z bezpardonową szczerością opisuje rozterki, z którymi mierzy się młoda osoba próbująca zrozumieć swoją seksualność.

Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało charakteryzuje się również ostrym, dynamicznym i często oburzającym językiem. Zabiegi językowe stosowane przez Rasmussena przykuwają uwagę i jeszcze bardziej podkreślają przesłanie powieści. Destrukcja języka zdaje się iść w parze z powolnym upadkiem bohatera, a poetycka dusza Rasmussena jest wszechobecna i wręcz namacalna. Brutalne opisy sytuacji, a także pozbawione ozdobników refleksje nie pozostawiają złudzeń co do stanu, w którym znajduje się główny bohater. Intrygujący jest również sam tytuł, a rozmyślaniom dotyczącym ludzkiego ciała poświęca się dużo miejsca.

Myślę, że powieść Rasmussena skradła serca czytelników, bo porusza tematy, wobec których ciężko pozostać obojętnym. Autor zmusza do wyjścia z bezpiecznej bańki własnych przekonań. Skóra jest elastyczną powłoką, która otacza całe ciało jest powieścią wielowarstwową, której objętość (niecałe sto stron) nie zwiastuje tak bogatej, a czasami nawet przytłaczającej, zawartości. Rasmussen bawi się językiem, stylem, formą – wszystkim. Pokuszę się o stwierdzenie, że autor między wierszami pyta nas, co tak naprawdę wiemy o miłości, niekoniecznie tej homoseksualnej, i czy w ogóle kiedykolwiek zastanawialiśmy się nad tym, jak destrukcyjny wpływ może mieć na nasze życie złe ulokowanie uczuć.