Poezja z nagrodami: świat był mój

W jakich oko­licz­no­ściach powsta­wa­ła nagro­dzo­na książ­ka? 

W cią­gu kil­ku lat, ponie­waż prze­li­cza­nie liry­ki na lata jest zaję­ciem czło­wie­ka obłą­ka­ne­go lub nie­do­świad­czo­ne­go, więc: od chwi­li, gdy zaczą­łem pisać. Same oko­licz­no­ści były piw­nicz­ne, pisa­nie koń­czy­łem w mia­stecz­ku, zawsze po zmro­ku, raz po raz paląc w kotłow­ni, ale: pies mi towa­rzy­szył. A przede wszyst­kim: Grze­gorz Nurek, mój przy­ja­ciel, poma­gał.

Jak waż­na w Two­jej twór­czo­ści jest wła­śnie ta książ­ka?

Jak każ­da pozo­sta­ła. To, że otrzy­ma­łem za nią Nagro­dę im. Wisła­wy Szym­bor­skiej, oka­za­ło się  nie­wąt­pli­wie doce­nie­niem, nie­mniej nie spra­wi­ło, bym zapo­mniał o tomi­kach nie­na­gro­dzo­nych. Dziś tak jest: dys­kurs kry­tycz­ny został zastą­pio­ny przez ran­kin­gi.

Czy dzi­siaj ta książ­ka jest wciąż aktu­al­na? Czy wów­czas tra­fi­ła na swój czas?

Oczy­wi­ście, że jest aktu­al­na, wszyst­kie moje tomy są. Przy­naj­mniej na razie. Do chwi­li, aż ich czas prze­mi­nie.

Twój ulu­bio­ny wiersz z tej książ­ki i dla­cze­go aku­rat ten?

„Roz­mo­wa trwa dalej”. Dla­te­go, że nale­ży do poema­tów pisy­wa­nych rzad­ko. Ma swój rytm, sens i porzą­dek.

Czy otrzy­ma­nie nagro­dy zmie­ni­ło coś w Two­im pisa­niu?  

Taa, kupi­łem sobie dział­kę budow­la­ną :). Oprócz tego nie­wie­le: pisze się z potrze­by sta­ło­ści, przy­jem­no­ści i tor­tur, nie dla zmia­ny.

Któ­ra nomi­no­wa­na wów­czas książ­ka jest dla Cie­bie waż­na i dla­cze­go?  

Może tak: rok wcze­śniej uka­za­ły się „Pul­sa­ry” Micha­ła Sobo­la: liry­ka mistrzow­ska, pisa­na na jed­nym odde­chu, nie­po­wta­rzal­na, w pamię­ci nosi się jej boha­te­rów i to, co prze­ży­wa­li, i to, nad czym roz­my­śla­li. Noszę ją w pamię­ci i czę­sto po nią się­gam, jak zresz­tą po wszyst­kie pozo­sta­łe wier­sze Sobo­la. W owym roku zaś naj­lep­szym tomem był mój.

Nad czym obec­nie pra­cu­jesz?

Nad kolej­nym tomem. Tytu­łu zosta­wię przy sobie, cza­sem na roz­mo­wę jest zbyt wcze­śnie. Oprócz tego pra­cu­ję jako redak­tor na wie­lo­ma powie­ścia­mi, oso­bli­wie pol­ski­mi.