Przekład w drodze

Przekład w drodze

Jeśli cho­dzi o utwór „45′ dla pre­le­gen­ta”, to chciał­bym wyja­śnić, że przy­ją­łem trzy warian­ty mia­ry wer­su: syla­bicz­ną, tonicz­ną i opar­tą na licz­bie słów. Ope­ra­cje loso­we usta­li­ły, któ­re wer­sy tłu­ma­czy­łem według licz­by sylab, któ­re według licz­by akcen­tów, któ­re zaś – słów. (Tyl­ko w wyjąt­ko­wych przy­pad­kach za jed­nost­kę mia­ry musia­łem – ze wzglę­du na odmien­ne w obu języ­kach kon­wen­cje szy­ku wyra­zów – przy­jąć całe zda­nie: rachu­nek wów­czas rów­nież się zga­dza, tyle że na prze­strze­ni paru lini­jek.) Osią­gnię­ta w ten spo­sób – dosyć dla mnie intry­gu­ją­ca i nie­mal zagad­ko­wa – izo­me­trycz­ność, czy może raczej: rów­no­war­tość ilo­cza­so­wa, umoż­li­wia wyko­na­nie pol­skie­go tek­stu w prze­wi­dzia­nym przez Cage­’a cza­sie. Moż­li­we jest rów­nież rów­no­le­głe wyko­ny­wa­nie obu tek­stów przez dwie pre­le­gent­ki, dwóch pre­le­gen­tów, bądź też pre­le­gent­kę i pre­le­gen­ta: rów­no­cze­sne czy­ta­nie w dwóch języ­kach, z sub­tel­ny­mi prze­su­nię­cia­mi fazo­wy­mi.