Excalibur (2)

Dzikie dzieciaki

Hej sta­ry! Czy ty o tym wiesz
że po two­jej uli­cy dzie­ci bie­ga­ją?
Być w złym miej­scu o złej porze bać się może
To nie jest dobre więc pil­nuj się dobrze

Poca­łuj Bozie, może, może Bozia Ci pomo­że
Albo pom­puj, dopom­puj, pom­puj, pom­puj, ćwicz!
Żeby dobrym być, trze­ba ćwi­czyć
Na złej uli­cy lub w kamie­ni­cy

Gdzie złe dzie­ci w gang­ste­rów bawią się
Zabaw­ką może być twój kole­ga
Masz szan­se zacho­wać dupę w mojej dziel­ni­cy
Cią­gle to hasło w mej gło­wie

Wię­cej szma­lu, wię­cej cza­du, wię­cej dup
To parę słów o byciu gang­ste­rem…
Jeden przy­kład bycia, bycia złym dziec­kiem

Cze­kaj czło­wie­ku do cie­bie Magik I ty jesteś nie­bez­piecz­ny
Dziec­ko uli­cy cią­gle krzy­czy że pra­gnie być nie­grzecz­ne
To krzy­czeć to zna­czy brud­ne ręce
Brud­ne pie­nią­dze brud­ny chuj i płu­ca wątro­bę

Ale czad poje­ba­ny jest ten świat
Z każ­dym poko­le­niem gor­sze gów­no z nas wyro­śnie
Sprawdź to czło­wie­ku kil­ka­na­ście lat temu
Kopiesz pił­kę w naszym wie­ku teraz to jest wiel­ka bzdu­ra

Two­ją córecz­kę bawi dłu­gość mego chu­ja
Powiesz mi że oni są źli to jest praw­dą
No a twój bachor lepiej sprawdź to
Zaraz do was te nume­ry
Macie macie dzie­cia­ki a gów­no o nich wie­cie

A dzie­cię, boba­sek, to takie nie­win­ne.
Lecz Dzi­kie Dzie­cia­ki – to dzie­ci inne.
Czy ty wiesz, o czym ja mówię? Czy Ty wiesz, o czym ja dupię?
Czy Ty słu­chasz mnie? Zna­czy już, że wci­sną­łeś PLAY, to dobrze.

To zna­czy, że możesz, bo ja już nie mogę.
Ja chwy­tam się za gło­wę, widzę ich na uli­cy
Z bied­nej rodzi­ny, w ich oczach nie ma winy.
Ale jest zło, a takie małe to.

Kil­ka latek, przez inne bacho­ry wycho­wa­ne.
Nie mają wybo­ru i nie zna­ją szko­ły.
Szko­łę to pier­do­li, jak każ­dy z nas powo­li.
To jara tam­to jara. W mózgu je aż boli
i mnó­stwo jabo­li chłep­ce, stop, stop!
To ja jestem złym dziec­kiem.

On jest boba­sem, a tego to ja nie chcę!
Dzi­kie dzie­cia­ki złym dziec­kiem jestem

ToNieMy

What the fuck is this man?

Co nie my, ToNie­My
Co? To ToNie­My
My nie kła­mie­my
Bo ToNie­My
W beto­nie my tonie­my

Tym co nie potra­fią współ­czuć
My nie współ­czu­je­my
Bo ToNie­My
Nie poj­mu­je­my wię­cej niż zje­my

ToNie­My
Nie poj­mu­je­my wię­cej niż chce­my
Bo ToNie­My może­my
To cze­go nie pra­gnie­my

ToNie­My nie wąt­pi­my
Mimo ToNie­My nie śni­my
Nie sły­szy­my, nie widzi­my
ToNie­My to mówi­my

ToNie­My Ein­ste­iny, Beetho­ve­ny, Tuwi­my
ToNie­My nie mie­rzy­my
Bo ToNie­My nie tra­fi­my
Bo ToNie­My Pfk

ToNie­My z całą eli­tą
ToNie­My inco­gni­to
ToNie­My fini­to