Feeria barw

ON KAWARA

Puste pocz­tów­ki,
ozna­ko­wa­ne mapy:
dzi­siaj nie widzia­łem
dzi­siaj nie robi­łem
dzi­siaj nie cho­dzi­łem.

Jestem datą, tele­gra­mem.
Jestem dniem, w któ­rym pozna­li­śmy się jesz­cze raz.

Zli­czyć lata mile­nium tysiąc razy,
Powtó­rzyć i nie uczy­nić kro­ku jak odwa­ga.

JOHN CAGE

Tygo­dnie we wnę­trzu sza­fy
Syn­te­tycz­ne cisze
Szar­pać luź­ne stru­ny,
Spóź­nić się na wiersz
To inter­lu­dium na zawsze,
Niech zagra­ją sta­re hity, byle nie nasze.

CY TWOMBLY

Chciał­bym odna­leźć stro­nę, ten kon­kret­ny obraz. Niech mi zaprze dech w pier­si, niech na chwi­lę sta­nę się bia­łym płót­nem, a mój ból niech zamie­ni się w jaskra­wy pło­mień.

MARK ROTHKO

Nie ma już nic prócz cza­su,
Pej­za­że bez pytań.
To „bez­barw­ne”
dosłow­ne
i wszech­obec­ne.

Nie ma już nic prócz cza­su,
Pej­za­że bez odpo­wie­dzi.
Bez­barw­ny
Kie­dy dosłow­ny
I wszech­obec­ny.

ZHUANGZI

Śnisz, że śnisz, budzisz się i wszyst­ko jest takie, jak przed­tem. Budzisz się i wszyst­ko jest takie, jak zawsze.

(prze­ło­ży­ła Mał­go­rza­ta Kolan­kow­ska)