haka!

przez kraj ludzi zwierząt i bogów

mijasz ogród­ki dział­ko­we w siat­ce ogro­dze­nia
nie­ru­cho­me liście drew­nia­ne bud­ki kobalt spra­na zie­leń
płach­ty potar­ga­nej juty mijasz wor­ki przy­kry­te bre­zen­tem
w osa­dzie świe­że­go śnie­gu sosny o pniach z mie­dzi porzu­co­ne
wia­dra uła­ma­ne huś­taw­ki odgię­te zna­ki dro­go­we – gdzie jechać?
przed tobą wia­duk­ty śli­ma­ki balu­stra­dy jak skrę­co­ne musz­le
mosty nad wierz­choł­ka­mi drzew – mijasz chwiej­ne żura­wie
ażu­ro­we kon­struk­cje kon­tu­ry z komik­sów nie­udol­nych sza­ma­nów
któ­rzy zapo­mnie­li piór i uro­ków mijasz sek­cję dętą w kil­tach
bez dźwię­ku rower z pochy­lo­nym jeźdź­cem nar­cia­rza indy­go
z bam­bu­so­wym kijem bro­da­cza na hulaj­no­dze
mijasz czas od złej stro­ny jesteś sam
przy­my­kasz oczy żeby nie wypa­dły

powiśle

po( )wiśle prze­suń pal­cem spró­buj dotknąć miej­sca
z któ­re­go wyro­słeś zwi­sa­jąc z trze­pa­ka gło­wą w dół
ude­rze­nie rzut pił­ką o ścia­nę – znów grasz w pań­stwa mia­sta
jest tu coś two­je­go? z płyn­nej taśmy pale­ty rowe­ry leża­ki spa­cer
z pie­skiem pod mostem bul­wa­ro­we cio­sy powie­trze nawet nie drgnie
– uda­ła się pla­ża! w gęstej spo­łecz­no­ści co krok para­wa­ny zgrza­ny
piach z kopar­ki roz­wój albo krach pod kra­kiem tak swoj­sko że bre­ja
z barei po wiśle rejs jak kie­dyś pod okiem kaow­ca biblio­te­ka w lia­nach
akcja się zaklesz­cza nie waż­ne poli­tycz­na gieł­do­wa spo­łecz­na
wszyst­ko ma swo­je źró­dło – więc bara­nia góra? – mapa nie drgnie
stąd czer­piesz nic się nie prze­su­wa

rocznica

urzą­dzi­łam nam wte­dy kon­kurs kto szyb­ciej – zawo­dy
w opróż­nia­niu – wcze­sna pora duże por­cje san­grii
przed nami plan życze­nia przez tele­fon włó­czę­ga po mie­ście
w absur­dal­nych humo­rach zabu­rzo­ne widze­nie
lustra w sece­syj­nej knajp­ce upał i kanap­ki mdły zapach
tuń­czy­ka – wygra­łam pamię­tasz? wbi­cie kodu pin sta­ło się
wyzwa­niem podob­nie jak przej­ście suchą sto­pą przez metro
potem eks­plo­zja! małż z pusz­ki w poko­ju hote­lo­wym
lep­kie skraw­ki na ścia­nach na łóż­ku w któ­rym spa­li inni

Dofi­nan­so­wa­no ze środ­ków Mini­stra Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go pocho­dzą­cych z Fun­du­szu Pro­mo­cji Kul­tu­ry, uzy­ska­nych z dopłat usta­no­wio­nych w grach obję­tych mono­po­lem pań­stwa, zgod­nie z art. 80 ust. 1 usta­wy z dnia 19 listo­pa­da 2009 r. o grach hazar­do­wych