Na pasku

#KOBANE

prze­wi­jam pasek ze zdję­cia­mi
odcię­tych głów dziew­czyn
któ­re nie mia­ły więk­sze­go wybo­ru
niż szyb­ko nauczyć się strze­lać
i wło­żyć mun­dur
z czer­wo­ną gwiaz­dą

trwa medial­na noc
ale pło­ną obla­ne ben­zy­ną
domy i uli­ce koba­ne
choć śpią lot­ni­cy boga­tych państw
kore­spon­den­ci jedzą rege­ne­ra­cyj­ne
posił­ki wol­ny świat mozol­nie
wal­czy z ter­ro­ry­zmem

ruchli­wy jest zwłasz­cza wir­tu­al­ny pasek
ale nie zerwie się na pomoc
męż­czy­znom i kobie­tom
sta­rusz­kom i dzie­ciom
oto­czo­nym przez ame­ry­kań­skie zdo­bycz­ne czoł­gi
leżą­cym na bary­ka­dach i
ubra­nym w nie­wła­ści­we mun­du­ry
z czer­wo­ną gwiaz­dą

czer­wo­na może być tyl­ko krew
bled­nie fla­ga turec­kiej wio­sny
kto wspo­mni przy­szłej jesie­ni
boha­ter­kę arin mir­kan
i tysią­ce bez­i­mien­nych
i nie­istot­nych
wal­czą­cych z ludź­mi wiel­kiej wia­ry

w naszych oczach rośnie w ciem­no­ści
finał drżą­cych kotłów ody do rado­ści
prze­raź­li­wie głu­chy pro­sto­kąt
odbi­te­go ekra­nu

tak bro­ni się koba­ne
pamię­taj
koba­ne

patrz

ofia­rom reflek­sji poka­że­my tele­wi­zor
któ­ry rzę­zi jesz­cze w szes­na­stej tech­no­lo­gii
któ­ry wygry­wa wszyst­kie swo­je son­da­że
w któ­ry ładu­je się sia­no chcąc coś sprze­dać

ofia­rom reflek­sji pokaż­my alpi­ni­stów
wykle­ja­ją­cych powierzch­nię na sprze­daż
nie­do­wi­dzą­cym postaw­my przed blo­kiem
sze­ro­ki ekran led co ich uko­ły­sze

ofia­rom reflek­sji pod­kręć­my nie­co gło­śność
nie myją jesz­cze uszu naszy­mi środ­ka­mi
niech patrzą katem oka niech sły­szą nie słu­cha­jąc
niech czu­ją wiel­ki luz niech żyją niech kupu­ją

ofia­rom reflek­sji wybu­duj­my sta­dion
zabierz­my zdro­wie naukę a arty­stom daj­my
eta­ty w rekla­mie i nie­chaj nikt nie piśnie
o smro­dzie inte­lek­tu ryjem peł­nym kału

ofia­rom inte­lek­tu daj­my śmiesz­ne woj­ny
któ­rych zoba­czą tyle że aż im się znu­dzi
dla dziel­nych mądre książ­ki dla sła­bych używ­ki
dla wszyst­kich repu­bli­kę z jakimś logo

i cla­im

wywiad

po co narze­kać na ota­cza­ją­cą rze­czy­wi­stość
czy moż­na wyobra­zić sobie par­tię któ­ra była­by napraw­dę
lewi­co­wa
czy napraw­dę lewi­co­wa par­tia mogła­by stwo­rzyć praw­dzi­wy rząd
czy człon­ki­nie i człon­ko­wie praw­dzi­we­go rzą­du praw­dzi­wej
lewi­co­wej par­tii segre­go­wa­li­by sami odpa­dy
czy w ich rodzi­nach pano­wa­ła­by demo­kra­cja
czy mie­li­by rodzi­ny
czy na łonie praw­dzi­wej lewi­co­wej par­tii trwa­ły­by praw­dzi­wie
lewi­co­we spo­ry czy spo­ry płyt­kie
czy płyt­kie spo­ry kala­ły­by praw­dzi­wą lewi­co­wość
co sta­ło­by się z insty­tu­cją ban­ku jeśli praw­dzi­wie lewi­co­wa par­tia
wyeli­mi­no­wa­ła­by płyt­kie spo­ry i dąży­ła do wznio­słej kon­struk­cji
cało­ści spo­łe­czeń­stwa
czy praw­dzi­wie lewi­co­wa par­tia a więc par­tia eko­lo­gicz­na
pro­wa­dzi­ła­by poli­ty­kę pro­ro­dzin­ną
czy roz­krę­ca­nie koniunk­tu­ry dało­by się pogo­dzić z wymo­ga­mi
poli­ty­ki eko­lo­gicz­nej
co robi­li­by daw­ni pra­cow­ni­cy ban­ków
czy daw­nym żoł­nie­rzom odcię­to by dło­nie
czy ich dło­nie gni­ły­by w lasach
jak prze­ło­ży­ło­by się to na zbie­rac­two grzy­bów
co jedli­by praw­dzi­wie lewi­co­wi człon­ko­wie rzą­du
jakie kary spo­ty­ka­ły­by nie­se­gre­gu­ją­cych odpa­dów
czy do cel tra­fia­li­by pala­cze tyto­niu
sko­ro służ­ba zdro­wia nie mia­ła­by skła­dać się z lud­no­ści
nie­wol­ni­czej jak mogli­by palić mari­hu­anę odpra­wiać obrzę­dy
voodoo i modlić do naj­święt­szej panien­ki
wresz­cie co z postu­la­ta­mi stocz­niow­ców gór­ni­ków i
pra­cow­ni­ków kolei po zli­kwi­do­wa­niu ruchu samo­cho­do­we­go
dla samo­cho­dów ben­zy­no­wych liczy­li na wzrost płac czy nadal
chcesz im mówić jako pre­mier że par­ty­ku­lar­na eko­no­mia nie
powin­na mieć pry­ma­tu nad cało­kształ­tem spo­łe­czeń­stwa