O tikunach

O tikunach

Tatu­siom

Dro­gi Tiku­nie, pisał D., wyobraź sobie,
dziś kaza­li nam usu­nąć

rowe­ry z pomiesz­cze­nia
wodo­mia­ru. Oczy­wi­ście usu­ną­łem swój rower, lecz potem dłu­go się uspo­ka­ja­łem

koły­san­ką, dałem ją na auto-odtwa­rza­nie. Za trze­cim razem przy­po­mnia­łem sobie, że mam pra­wa oso­bo­we
i że mam cór­kę.

Dojazd i dowóz

Pięk­ne i świe­że są fron­ty na Próż­nej.
Pięk­ne – twa­rze pod Czac­kim. I świe­że – kosz­te­le z Grój­ca.

Ja patrzę na ręce
panu, a pan mi. Jeśli pra­gnąć kon­tro­li, to tyl­ko w taki spo­sób.

Pan Mięsień i Stawki

Rybie

Zachę­cał mnie do agre­sji. Nała­do­wa­ny
wła­sny­mi sna­mi, chciał, żeby­śmy odpę­dza­li szkod­ni­ki.

Napi­sał na kart­ce: jestem szar­manc­kim idio­tą,
a ty masz pamięć jak wie­wió­ra. Nary­so­wał powy­żej gło­wy:

jestem poważ­nym kan­dy­da­tem; ład­nie pach­ną moje ręce i nogi.
Zachę­cał do sil­niej­sze­go splo­tu,

tak, wymu­szał bra­ter­stwo.
Nie wie­rzył w wysi­łek zwie­rząt, lecz szu­kał popraw­no­ści. – Nie trze­ba się nią sta­le posłu­gi­wać.