Ostatki

Ostatki

bez kar­nau­by,
bez popio­łu,
bez post­po­stu,
pro­wa­dzić na smy­czy
sze­ścio­no­ga wiel­ko­ści czło­wie­ka.

Z blo­ku dziew­czy­na o zszar­ga­nym imie­niu
wyszła z takim na spa­cer.

To nie spa­cer-spa­cer,
tyl­ko spa­cer-woj­na.

Nie tłam­sić w sobie
nicze­go z kobie­ty,
tyl­ko pod­pie­rać, póki nie pro­szą,
tyl­ko nakar­mić, kie­dy nie żywią,
tyl­ko ode­przeć, kie­dy nie bro­nią.

Ze smy­czy dale­ko­wzrocz­ny sze­ścio­nóg
nie­chęt­nie pusz­cza dziew­czy­nę na tań­ce.

To nie tań­ce-szy­fry,
tyl­ko tań­ce-szar­że.

Casino Loyal

Zachód jest hazar­dzi­stą.
Wschód jest kru­pie­rem. Roz­wiń
wpraw­ne, man­da­ryn­ko­we
chmu­ry w zasię­gu tar­czy.

Kra­jo­braz się ogry­wa
w pogod­nych rekwi­zy­tach.
Słoń­ce było­by pła­skie.
Tar­cza to meto­ni­mia.

Nie uda­waj mala­rza.
Malo­wa­ne nie dzia­ła.
O słoń­cu się mil­czy przy
uczu­lo­nych na świa­tło.

Kto stąd przej­dzie na cudze,
kto stąd wyj­dzie na czy­sto,
w jedwab­nych ręka­wicz­kach
z lek­kim bia­łym nalo­tem?

Co szep­czą lata­kian­ki
cichym lata­kij­czy­kom
w wyci­szo­nej Lata­kii?

Od wscho­du, od zacho­du
bez­dź­więcz­ne bom­bow­ce
w bez­sze­lest­nej obsta­wie.