Pernambuco (2)

W dżungli

Za oknem pra­cow­ni
żeń­ski mane­kin kra­wiec­ki
pan­na na drew­nia­nej nodze,

stoi nad roz­sy­pa­ny­mi szpil­ka­mi
i roz­dep­ta­ną kre­dą

sama w wiel­kim domu,

cał­kiem sama w mie­ście w dżun­gli,
gdzie w dziw­nych zaro­ślach
i zruj­no­wa­nych fol­war­kach
osza­la­łe mał­py śpie­wa­ją pie­śni zarę­czy­no­we.

Kiedy w lesie jest dużo grzybów

Kie­dy w lesie jest dużo grzy­bów, będzie woj­na,
kie­dy księ­życ jest nala­ny krwią, będzie woj­na,
kie­dy jest woj­na, roją się psz­czo­ły,
kie­dy roją się psz­czo­ły, kobie­tom będzie doku­czać swę­dze­nie,
gdy dziew­czy­na ma swę­dze­nie, to nie nasze utra­pie­nie,
nie baw się ptasz­kiem, bo ci odpad­nie.

Bidet nagle się zachwiał

Bidet nagle się zachwiał,
gdyż pan­na Hedvi­ka wsta­ła,
wska­za­ła na drzwi
i powie­dzia­ła Precz!
takim gło­sem, że sama się prze­ra­zi­ła

A ten, kto by tam był w tej chwi­li,
Sku­lił­by się i zmył