Pokarm suweren (2)

Tryptyk z silnikiem hybrydowym

1.

w śpie­wie migru­je wszel­ki fracht
śpiew syn­te­za mine­ral­nych strat
insta­lu­je się lep­kość świa­tła

2.

bio­me­trycz­na rzeź­ba bez­po­śred­ni wtrysk
emi­sja próż­ni w jed­no­st­ce
pręż­ne usta gnio­tą tłok
wydzie­la się par­tia sma­rów świa­tła

3.

słu­chaj na forum wszel­ki krach
patrz joni­zu­je glo­nos­fe­ra
wytrą­ca się par­tia odmę­tów świa­tła

Niesuweren

list krzep­ki wię­cej niż krzep­ki
orga­nizm miło­sny ślą­cy
posła­ny sam z sie­bie

nad prosz­kiem do zębów
nad pia­skiem naocz­nym coś wię­cej
niż roze­dr­ga­ne lastry­ko lepiej

niż pleśń powzię­te poza limes gra­ni­tu
cie­ka­wiej niż gnój z jeża śli­ma­ka
moc­niej niż sen grzy­bicz­nej powtór­ki

ten wiersz o powie­kach sto­pach
przy­kła­da­nych na cie­pło albo
tam­ten o sto­sie paź­dzie­rzo­wym

jak­bym poznał bez wier­sza
myśl star­tą z brud­nej nico­ści
zdar­tą prze­kle­jo­ną na bło­ny

jak­bym mógł was zapo­mnieć
bło­ny ślu­zo­we któ­rym się śni­łem
jak­bym potra­fił bez wier­sza

iść zawsze mię­dzy powie­trzem
z nicze­go a powie­trzem
spra­co­wa­nym skó­rą

ela­stycz­ną roz­ko­szą
powzię­tą mię­dzy ludź­mi
całą w bło­nach amo­niach

sło­wach do cna prze­ję­tych
po orga­nizm jego sztucz­ny dźwięk
paź­dzie­rzo­wy po czu­łość

jak ula­tu­ją­cą jeśli nie
intrat­nie ser­decz­nie ujmu­ją­co
bez punk­tu znik­nię­cia