utwory / zapowiedzi książek

Przełykanie włosa

Ján Ondruš

Zbigniew Machej

Fragment zapowiadający książkę Jána Ondruša Przełykanie włosa, w tłumaczeniu Zbigniewa Macheja, która ukaże się w Biurze Literackim 6 kwietnia 2021 roku.

Biuro Literackie kup książkę na poezjem.pl

Czarny biały

1.
Czar­ny jest świat, lśni
tyl­ko odcisk w wodzie,
a w nim odła­mek szkła.

2.
Zgi­nasz się,
aby się prze­ko­pać pod wid­no­krę­giem
okrą­głym jak obrót ręki na kie­row­ni­cy.

3.
Pro­stu­jesz się, zacze­piasz nogaw­ką
o cień, co się przy­sta­wia, powta­rza
gest w gest
i trzy­ma z tobą krok.

4.
Kto z nas jest czar­ny,
kto bia­ły,

kto sła­by,
kto sil­ny,

kto prze­ko­pał się pod wid­no­krę­giem,
okrą­głym jak obrót ręki na kie­row­ni­cy.


Żółtym okiem

Oglą­dacz jestem, męt­ne jaj­ko
bez­gło­śne, żół­tym okiem
w sie­bie wga­pio­ne.

Samo­wzro­kiem widzę samo­byt,
gadam samo­gło­sem,
bez ruchu samo­ust,

krzy­wię sobie­twarz w sobie­ża­lu,
sobie­ser­ce we mnie łomo­ce i sobieł­za
ście­ka po sobie­zmarszcz­ce,

ciem­no jest i wąsko w jaj­ku,
i nisko, i dusz­no, nie ma tu
gło­wy do góry, wde­chu
i krzy­ku z peł­nych płuc,

tyl­ko gnio­tą­ca samo­spra­wie­dli­wość
wno­si samo­oskar­że­nie i karze
samo­to­po­rem na samo­pniu,

słu­cha samo­ka­za­nia, odma­wia
samo­oj­cze­nasz, czy­ni znak
samo­krzy­ża, mil­czy samo­krzyk.

Oglą­dacz, z dna jaj­ka łypię,
bez sił na skręt, w jaj­ku
zupeł­nie, co do joty.

O autorach i autorkach

Ján Ondruš

ur. w 1932 r. w Novej Viesce, najważniejszy poeta słowacki drugiej połowy XX wieku.  Choć uznawany jest za współzałożyciela zawiązanej w 1957 r.  w Trnawie grupy poetyckiej nazywanej Konkretystami, przez całe życie był outsiderem nie przystosowanym do życia w opresyjnym systemie społecznym, borykającym się z chorobami i odrzuceniem. Konkretyści przeciwstawili socrealistycznej poetyce indywidualizm i liryzm, egzystencjalną surowość i rzeczowość obrazowania, sensualność oraz językowy eksperyment. Liryka Ondruša odegrała kluczową rolę w przełamaniu stalinowskiego paradygmatu i socrealistycznego schematyzmu w słowackiej poezji w dekadzie przed Praską Wiosną. Najważniejsze zbiory wierszy: Šialený mesiac (1965, Szaleniec księżyc), V stave žlče (1968, W stanie żółci), Posunok s kvetom (1968, Gest z kwiatem), Kľak (1970, Klęknięcie), Mužské korenie (1972, Męskie przyprawy), Ovca vo vlčej koži  (1997, Owca w wilczej skórze ), a także autorski tom wierszy wybranych Prehĺtanie vlasu (1996, Przełykanie włosa). Zmarł w 2000 r. w Stupavie.

Zbigniew Machej

Urodził się w 1958 roku w Cieszynie. Poeta, tłumacz poezji czeskiej, słowackiej i angielskiej, eseista. Autor piętnastu zbiorów wierszy. Wieloletni pracownik polskiej dyplomacji kulturalnej w Czechach i na Słowacji. Dotychczas w Biurze Literackim opublikował tomy: Kraina wiecznych zer (2000), Prolegomena. Nieprzyjemne wiersze dla dorosłych (2003), Wspomnienia z poezji nowoczesnej (2005), Wiersze przeciwko opodatkowaniu poezji (2007) oraz książkę poetycką dla dzieci Przygody przyrody (2008); nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius i Nagrody Literackiej Gdynia.

Powiązania