Rekuhkara

Cletius Ohamara wisi

w sza­fie dłu­go przed tym jesz­cze się wahał
nie mógł zde­cy­do­wać czy umie­ścić impon­de­ra­bi­lia
na wie­sza­kach czy w szu­fla­dach
nie mie­li gar­de­ro­by ani osob­nej sypial­ni
dla­te­go sto­imy tutaj pośrod­ku
bała­ga­nu kloc­ków i misiów

nie mógł zde­cy­do­wać czy ukry­wać się na bagnach
pod­peł­zać pod dom jedy­nie nocą
by cho­ciaż popa­trzeć
z zęba­mi w dło­niach zgra­bia­łych jak szty­le­ty
goto­wy do sko­ku

Edna Hampton

wymy­śla nową cho­ro­bę nigdy na nic nie cier­pia­ła
a tak bar­dzo to lubi (cier­pie­nie uskrzy­dla ją i moty­wu­je do wal­ki)
musi przy tym wspo­mnieć że za komu­ny była pra­ca i wcza­sy mogła od razu umrzeć
na Kubie albo na Pafos

Edna nie potrze­bu­je wol­no­ści bo nie wie
co mogła­by dla sie­bie zro­bić
(zro­bi­ła już prze­cież wszyst­ko: hodu­je nowe cho­ro­by
któ­rym nada­je imio­na jak dzie­ciom
i kwia­tom)

bywa smut­na, kie­dy w tele­fo­nie sły­chać coś nie­zna­ne­go i wte­dy
chcia­ła­by roz­bić nam na ple­cach krze­sło

albo przy­lać kablem