Rewolta w niebie (2)

Drzewo jak szkielet
(Skeleton Tree)

Drze­wo jak szkie­let, nie­dziel­ny świt
cóż, za dar­mo nie ma nic
czy dostrze­żesz świecz­kę w oknie?
Widać ją na wie­le mil
drga tele­wi­zor ogniem bia­łym
za suchym liściem liść
po nie­bie wia­trem mkną tar­ga­ne
za dar­mo nie ma nic

Ja wołam i wołam
wcho­dząc tu na klif
ale echo wra­ca głu­che
i za dar­mo nie ma nic

Drze­wo jak szkie­let, nie­dziel­ny świt
kur­czy się, wia­trem wciąż tar­ga­ny
jak okiem się­gnąć, set­ki mil
drga tele­wi­zor ogniem bia­łym

Ja wołam i wołam
wcho­dząc tu na klif
ja wołam i wołam
za dar­mo nie ma nic

Wszyst­ko dobrze już
wszyst­ko dobrze już…

Świetliki
(Fireflies)

Jezus leżą­cy w ramio­nach Mat­ki swej
to foton zga­słej gwiaz­dy sprzed wie­lu er
nas pro­wa­dzi dro­ga poprzez noc­ny las
z nie­ba na nas mru­ga gwiazd ulot­nych blask
to, cze­go nam tak trze­ba, jest dale­ko hen
nam, foto­nom zga­słych gwiazd sprzed wie­lu er
nam, świe­tli­kom schwy­ta­nym w dziec­ka sieć
nicze­go nie się­gnie­my, tak jak gwiazd na nocy dnie
ja jestem tu, a ty – wiesz naj­le­piej, gdzie

Od bar­dzo już daw­na żyje­my w tym lesie
wiel­kie ster­ty liści przy­kry­wa­ją nas
jeste­śmy cząst­ka­mi czą­stek tego świa­tła
nie śpi­my, bo przed sna­mi nas ogar­nia strach
plan dla nas nie ist­nie­je ani logicz­ny ciąg
dla nas, świe­tli­ków schwy­ta­nych przez chło­pię­cą dłoń
nicze­go nie się­gnie­my, tak jak gwiazd na nocy dnie
ja jestem tu, a ty – wiesz naj­le­piej, gdzie

I tak leży­my wśród ato­mów, ja ci o tym opo­wia­dam
i tyl­ko mam nadzie­ję, że zro­zu­miesz coś
miej­sca brak na prze­po­wied­nie i na kom­pro­mi­sy
plan dla nas nie ist­nie­je ani logicz­ny ciąg
gwiaz­dy to wspo­mnie­nia gwiazd sprzed wie­lu er
my zaś to świe­tli­ki, któ­re w mro­ku jarzą się
my jeste­śmy tu, a wy – naj­le­piej wie­cie, gdzie
my jeste­śmy tu, a wy – naj­le­piej wie­cie, gdzie

Nie jesteśmy sami
(We Are Not Alone)

Ska­ły patrzą, słu­cha świat
Natu­ra czai się
ogni­ki oczu w gęstwie, któ­rą jest świat
Natu­ra czai się
dróg wie­le prze­sze­dłem, obser­wo­wa­ny
obser­wo­wa­ny i nie­świa­do­my
dróg wie­le prze­sze­dłem nie­świa­dom, że
jestem obser­wo­wa­ny, wciąż obser­wo­wa­ny

Nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie, nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie widzi­my ich (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie, nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie, nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)
nie jeste­śmy sami (życie, raduj się)