Wypełnij mój algorytm

[organiczne zasięgi na falach]

orga­nicz­ne zasię­gi na falach na mięk­kich falach wypeł­nia­ją domy uli­ce
i pla­sti­ko­we kubecz­ki goto­we do ska­so­wa­nia przy czysz­cze­niu pli­ków cache
Ingrid wyru­sza na zachód sze­rzyć idee slow life i self love
opo­wiedz mi coś pro­si Ingrid i zer­ka w tele­fon
opo­wiedz mi kie­dy ostat­ni raz była w tobie miłość

jest takie miej­sce w któ­rym ste­ryl­ne para­so­le chro­nią cię przed zej­ściem pod zie­mię
roz­kła­da­ją skrzy­dła i uno­szą się ponad powie­trzem ze szkła
ponad powie­trzem ze szkła lśnią czar­ne domi­na­to­ry
ponad powie­trzem ze szkła wysy­pu­je się czar­ne słoń­ce
kie­dy gra­my roz­pa­da­ją się w sekun­dy a sekun­dy w pla­sti­ko­we ser­dusz­ka
w nie­skoń­czo­no­ści roz­kła­da się tlen

poły­kam drob­ne szkło roz­cie­ram w pal­cach bro­kat
bia­łe pla­my jak kap­sle wgnie­cio­ne w asfalt lśnią
w neo­no­wych lustrach odbi­ja się ekran i zama­rza
Ingrid wra­ca do domu i już wie że miłość wła­sna doty­ka cię
tyl­ko raz kie­dy week­en­do­we swi­pe life prze­bie­ra
w rese­tach wsta­je dzień i kła­dzie się w brze­gach

[Skulona siedziała zanurzona w wodzie]

Sku­lo­na sie­dzia­ła zanu­rzo­na w wodzie, z gło­wą led­wo nad powierzch­nią, doko­ła uno­si­ły się pla­sti­ko­we łuski, jak drob­ne luster­ka, gład­ki led doty­kał jej stóp. Sku­lo­na sie­dzia­ła zanu­rzo­na w gło­dzie. O czwar­tej budzi mnie chło­piec bez twa­rzy. Mówi, że wie, gdzie jesteś, i muszę z nim pójść. Widział two­je wło­sy w kolo­rze indy­go, lśnią­ce w odbi­ciu moje­go ekra­nu. Odry­wam się od kra­wę­dzi płuc, tele­fon w dło­ni, żeton na szczę­ście. Pod­dam to cia­ło, kie­dy sta­nie się indy­go. Kie­dy sta­nie się indy­go, pod­dam to cia­ło i zanu­rzę je w gło­dzie.

[a jeśli jest we mnie indygo]

a jeśli jest we mnie indy­go to czy jest we mnie też pora śnie­nia

lśnie­nia któ­re spa­da z moich oczu
a jeśli jest we mnie indy­go
to czy osią­gam bło­go­sła­wio­ny stan inbox zero

a jeśli jest we mnie moment napię­cia gra­nicz­ne­go –
that might sound good but that’s not it

pod­dam indy­go i wyj­dę w mia­sto –
that’s just easy on the ears
pod­dam indy­go wyj­dę w mia­sto
zanu­rzę je w wodzie i pod­ło­żę ogień

‘earth’ without ‘art’ is just ‘eh’

moje besties moje sto­ries
tap tap
wypeł­nia­ją twój algo­rytm

moje art­sy i aesthe­tics
tap tap
wypeł­nia­ją twój algo­rytm

moje insta­da­ily goodies
tap tap
wypeł­nia­ją twój algo­rytm

moje daily insta­sto­ries
tap tap
wypeł­nia­ją twój algo­rytm

moje moody insta­be­sties
tap tap
wypeł­nia­ją twój algo­rytm

stay low­key
flex occa­sio­nal­ly
tap tap
i wypeł­nij mój algo­rytm