Anna Adamowicz wraca z nową książką
Biuro Literackie przygotowuje do druku nowy tom Anny Adamowicz. W Nebuli, trzeciej książce autorki, znajdziemy się w kosmosie przypuszczeń, przeczytamy o nadziei i końcu świata.
Po tomie Wątpia nominowanym do nagrody głównej w XIX Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Jacka Bierezina i Nagrody Literackiej Gdynia 2017 oraz Animaliach z nominacją do nagrody kulturalnej „Gazety Wyborczej” Warto 2020 poetka wraca z książką, w której porzuca nadzieje na ocalenie. Tym razem kolonizacja kosmosu i opuszczenie wykorzystanej Ziemi nie wchodzą w grę.
Adamowicz nie stawia na emocje, pościgi i wybuchy. Dystansuje się też od pasji, szaleństwa i namiętności. W najnowszym tomie eksploruje zagadnienia końca, nadziei i końca nadziei. Ludzie w obliczu wyczerpania się świata nadal nie są gotowi na zostawienie Ziemi za sobą. Nawet skłonność do zawłaszczania nie uratuje ich przed własną konsekwencją.
Sny o byciu kursorem lub edytorem tekstu, notatki głosowe, wyprawy na inne planety. Marzenia o końcu świata, proroctwo zagłady gatunku ludzkiego. Memy, Mały Książę i rosyjskie roboty przeplatają się z pytaniami o miejsce i tożsamość, z katastroficznymi wizjami przyszłości. Czytamy: „zacisnąć zęby na skórze świata, skórze kontynentu”, by po chwili nacisnąć spust migawki z Franceską Woodman.
W swoim debiucie Wątpia Adamowicz pisała o ciele, chorobach, medycynie i materii, wyrażając wątpliwości co do natury człowieczeństwa. Animalia poświęciła drobiazgowej analizie „procesów biologicznych, ekologicznych, społecznych i kulturowych, które mogą skazać ludzkość i świat na zagładę, ale mogą też stać się dla nas ocaleniem”. W najnowszym futurologicznym tomie bada możliwości, wsłuchując się w powracające echa przyszłej katastrofy.
Anna Adamowicz urodziła się w 1993 roku w Lubinie. Pracuje jako diagnostka laboratoryjna. Jej wiersze były tłumaczone na języki angielski, rosyjski, czeski i słoweński. Jest autorką dwóch tomów, publikowała także między innymi na stronie Fundacji im. Tymoteusza Karpowicza, stronie internetowej „Odry”, w „Inter-”, „Toposie” i „Arteriach”. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.