Anna Adamowicz wraca z nową książką

24/11/2020 Zapowiedzi

Biu­ro Lite­rac­kie przy­go­to­wu­je do dru­ku nowy tom Anny Ada­mo­wicz. W Nebu­li, trze­ciej książ­ce autor­ki, znaj­dzie­my się w kosmo­sie przy­pusz­czeń, prze­czy­ta­my o nadziei i koń­cu świa­ta.

 

 

Po tomie Wąt­pia nomi­no­wa­nym do nagro­dy głów­nej w XIX Ogól­no­pol­skim Kon­kur­sie Poetyc­kim im. Jac­ka Bie­re­zi­na i Nagro­dy Lite­rac­kiej Gdy­nia 2017 oraz Ani­ma­liach z nomi­na­cją do nagro­dy kul­tu­ral­nej „Gaze­ty Wybor­czej” War­to 2020 poet­ka wra­ca z książ­ką, w któ­rej porzu­ca nadzie­je na oca­le­nie. Tym razem kolo­ni­za­cja kosmo­su i opusz­cze­nie wyko­rzy­sta­nej Zie­mi nie wcho­dzą w grę.

 

Ada­mo­wicz nie sta­wia na emo­cje, pości­gi i wybu­chy. Dystan­su­je się też od pasji, sza­leń­stwa i namięt­no­ści. W naj­now­szym tomie eks­plo­ru­je zagad­nie­nia koń­ca, nadziei i koń­ca nadziei. Ludzie w obli­czu wyczer­pa­nia się świa­ta nadal nie są goto­wi na zosta­wie­nie Zie­mi za sobą. Nawet skłon­ność do zawłasz­cza­nia nie ura­tu­je ich przed wła­sną kon­se­kwen­cją.

 

Sny o byciu kur­so­rem lub edy­to­rem tek­stu, notat­ki gło­so­we, wypra­wy na inne pla­ne­ty. Marze­nia o koń­cu świa­ta, pro­roc­two zagła­dy gatun­ku ludz­kie­go. Memy, Mały Ksią­żę i rosyj­skie robo­ty prze­pla­ta­ją się z pyta­nia­mi o miej­sce i toż­sa­mość, z kata­stro­ficz­ny­mi wizja­mi przy­szło­ści. Czy­ta­my: „zaci­snąć zęby na skó­rze świa­ta, skó­rze kon­ty­nen­tu”, by po chwi­li naci­snąć spust migaw­ki z Fran­ce­ską Wood­man.

 

W swo­im debiu­cie Wąt­pia Ada­mo­wicz pisa­ła o cie­le, cho­ro­bach, medy­cy­nie i mate­rii, wyra­ża­jąc wąt­pli­wo­ści co do natu­ry czło­wie­czeń­stwa. Ani­ma­lia poświę­ci­ła dro­bia­zgo­wej ana­li­zie „pro­ce­sów bio­lo­gicz­nych, eko­lo­gicz­nych, spo­łecz­nych i kul­tu­ro­wych, któ­re mogą ska­zać ludz­kość i świat na zagła­dę, ale mogą też stać się dla nas oca­le­niem”. W naj­now­szym futu­ro­lo­gicz­nym tomie bada moż­li­wo­ści, wsłu­chu­jąc się w powra­ca­ją­ce echa przy­szłej kata­stro­fy.

 

Anna Ada­mo­wicz uro­dzi­ła się w 1993 roku w Lubi­nie. Pra­cu­je jako dia­gnost­ka labo­ra­to­ryj­na. Jej wier­sze były tłu­ma­czo­ne na języ­ki angiel­ski, rosyj­ski, cze­ski i sło­weń­ski. Jest autor­ką dwóch tomów, publi­ko­wa­ła tak­że mię­dzy inny­mi na stro­nie Fun­da­cji im. Tymo­te­usza Kar­po­wi­cza, stro­nie inter­ne­to­wej „Odry”, w „Inter-”, „Topo­sie” i „Arte­riach”. Miesz­ka i pra­cu­je we Wro­cła­wiu.

 

Frag­ment zapo­wia­da­ją­cy książ­kę

Inne wiadomości z kategorii
Teksty i materiały o książce w biBLiotece
  • POEZJE Nebula Frag­ment książ­ki Anny Ada­mo­wicz Nebu­la, któ­ra uka­za­ła się w Biu­rze Lite­rac­kim 31 grud­nia 2020 roku, a w wer­sji elek­tro­nicz­nej 17 stycz­nia 2022 roku. więcej
  • stacja Literatura Nebula Czy­ta­nie z książ­ki Nebu­la z udzia­łem Anny Ada­mo­wicz w ramach festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 26. więcej