Debiut Michała Domagalskiego w Biurze Literackim

Kolej­ny debiu­tant wyda nie­ba­wem swo­ją książ­kę w Biu­rze Lite­rac­kim. 23 lip­ca zapla­no­wa­na zosta­ła bowiem pre­mie­ra Poza sezo­nem Micha­ła Doma­gal­skie­go – lau­re­ata Poło­wu z 2015 roku oraz pro­jek­tu Pierw­sza książ­ka z 2017 roku.

Kolej­ny debiu­tant wyda nie­ba­wem swo­ją książ­kę w Biu­rze Lite­rac­kim. 23 lip­ca zapla­no­wa­na zosta­ła bowiem pre­mie­ra Poza sezo­nem Micha­ła Doma­gal­skie­go – lau­re­ata Poło­wu z 2015 roku oraz pro­jek­tu Pierw­sza książ­ka z 2017 roku. To dru­ga po Rapor­cie wojen­nym Aga­ty Jabłoń­skiej publi­ka­cja wyda­na przy wspar­ciu fun­du­szu usta­no­wio­ne­go przez rodzi­nę Toma­sza Puł­ki. Ofi­cjal­na pre­mie­ra książ­ki odbę­dzie się pod­czas wrze­śnio­we­go festi­wa­lu Sta­cja Lite­ra­tu­ra 23.

„Eru­dy­cja Auto­ra nie pozo­sta­wia wąt­pli­wo­ści” – pisa­ła o twór­czo­ści Doma­gal­skie­go przy oka­zji Poło­wu w 2015 roku Mar­ta Pod­gór­nik. „Żad­ne­go efek­ciar­stwa, para­le­le i nawią­za­nia dzie­ją się jak­by mimo­cho­dem, nie są celem same dla sie­bie. Ujmu­je mnie i uwo­dzi ude­rza­ją­cy wręcz sza­cu­nek Auto­ra do słów, świa­do­mość zamiesz­ka­nia w języ­ku, ostroż­na czu­łość, z jaką się go z jed­nej stro­ny uży­wa, z dru­giej – jest się jego żywot­nym prze­dłu­że­niem; doży­wot­nim dłuż­ni­kiem”.

W wywia­dzie opu­bli­ko­wa­nym w biBLio­te­ce autor mówił m.in.: „Poezję od pro­zy róż­ni oczy­wi­ście pod­da­nie zdań rygo­ro­wi wer­sy­fi­ka­cji, ale tak­że – co zda się rów­nie dla poety cen­ne – waga sło­wa z całym baga­żem nie­sio­nym przez poje­dyn­czy wyraz. Baga­żem histo­rii, współ­cze­sno­ści oraz powią­zań i zależ­no­ści, jakie każ­dy fonem umiesz­cza­ją w sys­te­mie pol­sz­czy­zny. W sys­te­mie zmien­nym, dyna­micz­nym, a więc nie­moż­li­wym do pozna­nia peł­ne­go”.

W powścią­gli­wych, nowo­fa­lo­wych z ducha wier­szach Doma­gal­skie­go zgro­ma­dzo­nych w debiu­tanc­kiej książ­ce do gło­su docho­dzi to, co zwy­czaj­ne, codzien­ne, zwy­kle nie­omia­ta­ne poetyc­kim opi­sem. Autor zgłę­bia głów­nie te rejo­ny, w któ­rych swo­bod­nie roz­ra­sta się nie­obec­ność – pochy­la się na tym, co już nie ist­nie­je albo cze­mu w ogó­le nigdy nie było dane zaist­nieć. W wier­szach domi­nu­ją rze­czy i wda­rze­nia, któ­re ode­szły, zesta­rza­ły się, prze­pa­dły – albo któ­re trwa­ją w mar­twym zawie­sze­niu, jed­nak z nadzie­ją na prze­bu­dze­nie, podob­nie jak nad­mor­skie kuror­ty „poza sezo­nem”.

Michał Doma­gal­ski uro­dził się w Ostrze­szo­wie w 1982 roku. Jest publi­cy­stą, kry­ty­kiem, redak­to­rem w por­ta­lu Wywro­ta. Jako poeta debiu­to­wał w alma­na­chu Połów. Poetyc­kie debiu­ty 2014–2015. Miesz­ka i pra­cu­je jako nauczy­ciel w Pozna­niu. Jest dwu­dzie­stym pierw­szym debiu­tan­tem w Biu­rze Lite­rac­kim, gdzie swo­je pierw­sze książ­ki opu­bli­ko­wa­li m.in.: Sła­wo­mir Elsner, Julia Fie­dor­czuk, Aga­ta Jabłoń­ska, Łukasz Jarosz, Dawid Mate­usz, Bron­ka Nowic­ka, Szy­mon Słom­czyń­ski i Julia Szy­cho­wiak.