Jerzy JARNIEWICZ: Mondo cane

W Biu­rze Lite­rac­kim pre­mie­ra naj­now­szej książ­ki Jerze­go Jar­nie­wi­cza Mon­do cane. To już dzie­sią­ta książ­ka poetyc­ka auto­ra w wydaw­nic­twie i dzie­więt­na­sta, jeśli liczyć publi­ka­cje prze­kła­do­we oraz szki­ce. War­to przy­po­mnieć, że poprzed­ni tom auto­ra – Puste noce – wyróż­nio­ny został w 2018 roku Wro­cław­ską Nagro­dą Poetyc­ką Sile­sius.

W Biu­rze Lite­rac­kim pre­mie­ra naj­now­szej książ­ki Jerze­go Jar­nie­wi­cza Mon­do cane. To już dzie­sią­ta książ­ka poetyc­ka auto­ra w wydaw­nic­twie i dzie­więt­na­sta, jeśli liczyć publi­ka­cje prze­kła­do­we oraz szki­ce. War­to przy­po­mnieć, że poprzed­ni tom auto­ra – Puste noce – wyróż­nio­ny został w 2018 roku Wro­cław­ską Nagro­dą Poetyc­ką Sile­sius.

Jar­nie­wicz reje­stru­je praw­dzi­we śmier­ci zna­jo­mych, zerwa­nia, odej­ścia – i bez­li­to­śnie przy­glą­da się wła­snym reak­cjom na te „krań­ców­ki”. Kpiar­sko poczy­na sobie z mode­lem poezji kon­fe­syj­nej, gdy obna­ża zarów­no per­wer­syj­ny woje­ryzm mediów, jak i sła­bo­ści wła­sne­go, coraz czę­ściej scho­ro­wa­ne­go cia­ła. Cią­gle zmie­nia per­spek­ty­wę skład­ni: raz usta­wia obiek­tyw z iro­nicz­ne­go dystan­su, a chwi­lę póź­niej kame­ru­je wszyst­ko w szo­ku­ją­co intym­nym zbli­że­niu. Jest tu wszyst­ko, na co tak bar­dzo pra­gnę­li­ście patrzeć, i na co tak bar­dzo patrzeć wam nie dano.

Zda­niem Jaku­ba Skur­ty­sa poezja Jerze­go Jar­nie­wi­cza z ostat­nich lat: „to nie­ustan­na pra­ca żało­by i miło­ści, żało­by po miło­ści i miło­ści wpi­sa­nej w akt żałob­ny. Wszyst­ko to odby­wa się w jakimś płyn­nym mię­dzy­cza­sie, w pół­cie­niach, zawie­szo­ne mię­dzy pro­wo­ka­cyj­nym odsło­nię­ciem i dekla­ra­cją bez­bron­no­ści. W tym sen­sie ‘mon­do cane’ to kolej­na w twór­czo­ści poety ‘sank­cja’ – coś, co wyzna­cza gra­ni­cę, zakre­śla dome­nę pra­wa i tere­ny bez­pra­wia, ale nie daje do sie­bie dostę­pu, a tym samym pro­wo­ku­je, żeby dostę­pu tego wciąż poszu­ki­wać” .

Jerzy Jar­nie­wicz uro­dził się w Łowi­czu w 1958 roku. Opu­bli­ko­wał kil­ka­na­ście zbio­rów wier­szy, pięt­na­ście ksią­żek ese­istycz­nych. Tłu­ma­czył auto­rów języ­ka angiel­skie­go, m.in. Jame­sa Joyce’a, Phi­li­pa Rotha, Joh­na Banville’a, Ray­mon­da Carve­ra, Deni­se Riley. Opra­co­wał anto­lo­gie: Sześć poetek irlandz­kich (2012), Poet­ki z Wysp (2015, z Mag­dą Hey­del) i 100 wier­szy wypi­sa­nych z języ­ka angiel­skie­go (2018). Od począt­ku ist­nie­nia Nagro­dy Lite­rac­kiej Gdy­nia jest jej juro­rem. Miesz­ka w Łodzi.

Zamów książ­kę

Inne książ­ki Auto­ra

Inne pre­mie­ry Biu­ra Lite­rac­kie­go